Rast stanovnika predstavlja jedan od ključnih faktora za razmjere epidemija, kao i globalno otopljavanje i sve ograničeniji resursi vode za piće, obradivog zemljišta, nezagađene atmosfere i hrane...
Do kraja 2100. godine na zemlji će, prema procjenama Francuskog instituta za demografske studije Ined biti između 10 i 11 milijardi stanovnika, što će za poslejdice imati širenje epidemija, nedostatak pijaće vode i hrane, kao i klimatske promjene.
Na svijetu je danas 7,2 milijarde ljudi, a do 2025. ta brojka će se popeti na 8,1 milijardu, do 2050. na 9,6 milijardi, a oko 2100. dosegnuće brojku od 10,9 milijardi ocjenio je UN u izveštaju objavljenom u junu prošle godine.
Rast svjetske populacije predstavlja opasnost u pogledu sve rasprostranjenih epidemija.
Povećana mobilnost ljudi podstiče širenje epidemija koje postaju sve opasnije zbog brzine prenošenja i razmjera broja zaraženih, prenio je list Atlantiko.
Na afričkom kontinetu, gdje je najteže kontrolisiti širenje virusa, broj stanovnika se najbrže povećava. Posebna opasnost leži u činjenici da se iz Afrike u ostali dio svijeta sve brže prenosi jedan broj nepoznatih virusa, kao što je bio slučaj sa HIV-om ili groznicom zapadnog Nila.
Rast stanovnika predstavlja jedan od ključnih faktora za razmjere epidemija, ali ne treba zaboraviti ni ostale faktore, kao što su globalno otopljavanje, koje takođe ima negativan uticaj na širenje prenosivih bolesti.
Uticaj na širenje epidemija imaće i sve ograničeniji resursi vode za piće, obradivog zemljišta, nezagađene atmosfere i hrane, što će sve više uzimati maha. Rast broja stanovnika dovodi do smanjenja pošumljenih površina koje se pretvaraju u urbana naselja ili obradive površine, ali posljedice, još uvijek nedovoljno ispitane, mogu biti patogene po ljudsku vrstu.
Još jedan značajan faktor na širenje epidemija je i olakšana trgovinska razmjena, posebno životinja, iz jednog kraja svijeta u drugi. Danas se zna da je to u 60 odsto slučajeva razlog nastanka epidemija u zemljama u razvoju.
Društveno-ekonomske krize, kao što su sukobi i ratovi, takođe utiču na širenje epidemija koje je u vanrednim okolnostima teško kontrolisati.
I pored tehnološkog razvoja i preventivnih mjera koje se preduzimaju u savremenom svijetu, epidemije predstavljaju sve veći rizik za čovjeka, a posebno zbog klimatskih promjena koje prouzrokuju elementarne nepogode koje pogoduju širenju raznih zaraznih bolesti. Svjedoci smo velikih poplava kao što je bio slučaj tokom ciklona Sendi 2012. kada je poplavljen dio Njujorka, ili razorni cunami koji je 2011. pogodio Japan.
Savremeni svijet moraće da uloži sve više sredstava u pronalaženje novih vakcina protiv virusa i nove vrste antibiotika protiv bakterija koje postaju rezistente na današnje medikamente.
Ne treba zaboraviti da je u svijetu sve veći broj ljudi koji pate od hroničnih bolesti koje uzimaju razmjere epidemija kao što su dijabetes, rak, ali i mentalne bolesti koje su uglavnom prouzrokovane nezdravom hranom i savremenim načinom života, navodi se u studiji Ined-a.
Na svijetu je danas 7,2 milijarde ljudi, a do 2025. ta brojka će se popeti na 8,1 milijardu, do 2050. na 9,6 milijardi, a oko 2100. dosegnuće brojku od 10,9 milijardi ocjenio je UN u izveštaju objavljenom u junu prošle godine.
Rast svjetske populacije predstavlja opasnost u pogledu sve rasprostranjenih epidemija.
Povećana mobilnost ljudi podstiče širenje epidemija koje postaju sve opasnije zbog brzine prenošenja i razmjera broja zaraženih, prenio je list Atlantiko.
Na afričkom kontinetu, gdje je najteže kontrolisiti širenje virusa, broj stanovnika se najbrže povećava. Posebna opasnost leži u činjenici da se iz Afrike u ostali dio svijeta sve brže prenosi jedan broj nepoznatih virusa, kao što je bio slučaj sa HIV-om ili groznicom zapadnog Nila.
Rast stanovnika predstavlja jedan od ključnih faktora za razmjere epidemija, ali ne treba zaboraviti ni ostale faktore, kao što su globalno otopljavanje, koje takođe ima negativan uticaj na širenje prenosivih bolesti.
Uticaj na širenje epidemija imaće i sve ograničeniji resursi vode za piće, obradivog zemljišta, nezagađene atmosfere i hrane, što će sve više uzimati maha. Rast broja stanovnika dovodi do smanjenja pošumljenih površina koje se pretvaraju u urbana naselja ili obradive površine, ali posljedice, još uvijek nedovoljno ispitane, mogu biti patogene po ljudsku vrstu.
Još jedan značajan faktor na širenje epidemija je i olakšana trgovinska razmjena, posebno životinja, iz jednog kraja svijeta u drugi. Danas se zna da je to u 60 odsto slučajeva razlog nastanka epidemija u zemljama u razvoju.
Društveno-ekonomske krize, kao što su sukobi i ratovi, takođe utiču na širenje epidemija koje je u vanrednim okolnostima teško kontrolisati.
I pored tehnološkog razvoja i preventivnih mjera koje se preduzimaju u savremenom svijetu, epidemije predstavljaju sve veći rizik za čovjeka, a posebno zbog klimatskih promjena koje prouzrokuju elementarne nepogode koje pogoduju širenju raznih zaraznih bolesti. Svjedoci smo velikih poplava kao što je bio slučaj tokom ciklona Sendi 2012. kada je poplavljen dio Njujorka, ili razorni cunami koji je 2011. pogodio Japan.
Savremeni svijet moraće da uloži sve više sredstava u pronalaženje novih vakcina protiv virusa i nove vrste antibiotika protiv bakterija koje postaju rezistente na današnje medikamente.
Ne treba zaboraviti da je u svijetu sve veći broj ljudi koji pate od hroničnih bolesti koje uzimaju razmjere epidemija kao što su dijabetes, rak, ali i mentalne bolesti koje su uglavnom prouzrokovane nezdravom hranom i savremenim načinom života, navodi se u studiji Ined-a.
