Prizrenski opus umjetnice Nadežde Petrović (1873. – 1915.) iz 1913. godine.
U prednjem planu, kao da se u brzacima Bistrice rashlađuje od vreline prizrenske, dočarava bujno zelenilo obala neregulisane rijeke prateći njen vodotok sa malim a raskošnim slapovima.
Centralno mjesto zauzima bijeli minaret sa okolnim crvenim ćeramidnim krovovima kuća Šadrvana, Podkaljaje, Arasta čaršije.
Tu je i prizrenska Kaljaja sa malim puškarnicama na bijelim zidinama i džamijskim minaretom.
Svijetlo-tamno obojene vrhove brežuljaka, brda i planina prizrenskih (Vrtopa, Grdomana, Ošljaka) i usjekom kroz koji se probija „žila kucavica“ Bistrica, topografski precizno koloritom svojim, kazuje više od 1000 riječi.
Slika je niska bisera u historiji Prizrena koja u komparaciji sa današnjim izgledom ovog drevnog grada predstavlja nezaobilazni putokaz modernom, digitaliziranom fotografu.
