Slovenska naučnica Zalika Klemenc-Ketiš, koja je proučavala 50-ak pacijenata kojima je srce prestalo kucati te su vraćeni u život reanimacijom, kaže da se njihovo iskustvo može objasniti povišenim nivoom ugljičnog dioksida u krvi.
Rezultate istraživanja Zalike Klemenc-Ketiš, objavljene u američkoj online publikaciji Critical Care, dijelu Biomed Central indeksa, u srijedu je prenio Glas Amerike (VoA).
Iskustvo blisko smrti česta je tema u filmovima i beletristici. Ali, mnogi ljudi i u stvarnosti tvrde da su nešto slično doživjeli, opisujući to iskustvo kao trenutak izbora između života i smrti.
Zalika Klemenc-Ketiš sa mariborskog Univerziteta jedna je od naučnika koji istražuju fiziologiju ljudskog organizma kako bi objasnili takve doživljaje.
U tu je svrhu istraživala grupu pacijenata koji su nakon zastoja srca u život vraćeni reanimacijom, a jedan od njih opisao je da je u tom trenutku vidio crtu dok je lebdio u zraku. "Znao je da se neće vratiti u život ako pređe crtu. Odlučio je da je ne pređe i vratio se", kaže slovenska naučnica.
Drugi je pacijent opisao kako je lebdio iznad svog tijela dok su ga doktori reanimirali. Duhovno objašnjenje ove pojave slijedi tačno ono što pacijenti opisuju: osoba je krenula putem zagrobnog života, ali se, umjesto toga, odlučila vratiti, navodi se u rezultatima istraživanja.
Od 52 pacijenta koje su ekipe hitne pomoći reanimacijom vratile u život, njih jedanaest opisalo je iskustvo blisko smrti, što se podudara sa ranijim statistikama, po kojima između 11 i 23 posto onih koji prežive srčani udar svjedoče o takvim doživljajima, kaže slovenska naučnica.
Istraživanjem je otkriven samo jedan faktor koji te pacijente razlikuje od onih koji nisu iskusili taj fenomen - povišen nivo ugljičnog dioksida u krvi kratko nakon srčanog udara zbog zastoja krvotoka i disanja.
Klemenc-Ketiš smatra da nalaz nije bio neočekivan, jer je poznato da ljudi na višim nadmorskim visinama, zbog povećanog nivoa ugljičnog dioksida u krvi, mogu doživjeti neke oblike halucinacija, slične iskustvu bliskom smrti.
Ostali demografski, farmakološki i drugi faktori koji su praćeni, izgleda da nisu imali nikakvog uticaja na tu vrstu iskustva, a nije bilo bitno niti koliko je pojedini pacijent zaista bio blizu smrti.
Rezultati istraživanja pokazuju da bi nivo ugljičnog dioksida mogao biti ključni faktor koji izaziva iskustvo blisko smrti, zaključuje Klemenc-Ketiš, dodajući kako to sigurno nije jedini uzrok, niti je potpuno objašnjenje.
