Prvi osnovni sud u Beogradu doneo je presudu kojom je obavezao Republiku Srbiju da trojici kosovskih Albanaca isplati odštetu u iznosu od po 150.000 dinara (oko 1.340 eura) zbog odgovornosti za zlostavljanje i nehumano postupanje koje su nad njima izvršili pripadnici Ministarstva unutrašnjih poslova Srbije (MUP) tokom nezakonitog pritvora 1999. i 2000. godine.
Fond za humanitarno pravo (FHP) ističe da mizernim odštetama žrtvama teških kršenja ljudskih prava sudovi u Srbiji relativizuju nedela počinjena tokom devedesetih za koja su odgovorni predstavnici državnih organa.
FHP je u ime braće Xheladina i Zenela Bylykbashija i Jashara Kukaja 4. maja 2010. godine pokrenuo postupak za naknadu nematerijalne štete pred Prvim osnovnim sudom u Beogradu. U toku postupka održana su četiri ročišta na kojima su braća Bylykbashi i Kukaj dali svoje iskaze. Obavljeno je medicinsko vještačenje kojim je utvrđeno da je zbog posljedica torture i nehumanog postupanja u srpskim zatvorima zdravlje braće Bylykbashi i Jashara Kukaja trajno narušeno.
Sud je u presudi utvrdio da su pripadnici MUP-a bez osnova uhapsili Xheladina i Zenela Bylykbashija, kao i Jashara Kukaja, krajem maja 1999. godine, nakon čega su ih držali u zatvoru između osam mjeseci i godinu dana. Iako je sud poklonio vjeru iskazima žrtava koje su svjedočile o svakodnevnom zlostavljanju kome su bili izloženi i nehumanom postupanju policajaca i stražara u zatvoru, u obrazloženju presude je navedeno da je braći Bylykbashi i Jasharu Kukaju zdravlje trajno narušeno "uslijed boravka u zatvoru". FHP će uložiti žalbu protiv ove presude.
Činjenice:
Zenel Bylykbashi se sredinom maja 1999. godine, nakon što su pripadnici srpskih snaga zauzeli njegovu kuću u selu Trstenik/Tërstenik, sa porodicom sklonio u obližnje Novo Čikatovo/Çikatove e Rë (opština Glogovac/Gllogoc). Tamo su boravili do 28. maja 1999. godine, kada su u selo ušli pripadnici Vojske Jugoslavije i MUP-a, okupili sve muškarce i sproveli ih u Glogovac/Gllogoc. Odatle su ih zatim prevezli u zatvor u Lipljanu/Lipjan. Po izlasku iz kamiona, jedan od policajaca je Zenela snažno udario po glavi, od čega i danas ima ožiljak. U zatvoru u Lipljanu/Lipjan, gdje je neprestano mučen, Zenel je bio zatvoren sve do 9. juna 1999. godine, odakle je sa drugim zatvorenicima sproveden u zatvor u Požarevcu. Tamo su Zenela smjestili u ćeliju. Prva dva dana mu nisu dali ni hranu ni vodu. Nakon dva mjeseca, Zenel je premješten u paviljon gdje je bilo zatvoreno oko 30 zatvorenika. Oslobođen je 28. januara 2001. godine, nakon osam mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Protiv njega nikada nije vođen krivični postupak.
Xheladin Bylykbashi i Jashar Kukaj su živjeli u selu Trstenik/Tërstenik. U februaru 1999. godine, obojica su sa porodicama napustili selo zbog dolaska srpske vojske i policije. Sklonili su se u Štrbulovo/Shterubullovë. Dana 28. maja 1999. godine, pripadnici srpskih snaga su ušli u selo. Policajci su uhapsili Xheladina i Jashara i još tri muškarca iz sela, pretresli ih a potom policijskim džipom prevezli u Glogovac/Gllogoc. Uveli su ih u neki lokal, gdje su ih ispitivali i batinali nekoliko sati. Poslije ovoga su ih sa grupom od 30 uhapšenih muškaraca kamionom prevezli u zatvor u Lipljanu/Lipjan. Uslovi u zatvoru su bili izuzetno loši – zatvorenici su spavali na podu, za jelo su dobijali samo po parče buđavog hleba i svaki put kada bi išli u toalet, policajci bi ih tukli. Zbog nehigijenskih uslova, skoro svi zatvorenici su dobili vaške ili šugu. Xheladin i Jashar su iz Lipljana 9. juna 1999. godine autobusom prebačeni u zatvor u Požarevcu, gdje ih je ispred autobusa sačekao "špalir". Policajci su ih tukli sve do ulaska u zgradu. Uslovi u zatvoru u Požarevcu su bili veoma loši – dobijali su malo hrane, spavali su na krevetima bez dušeka, a higijenski uslovi su bili ispod svakog nivoa humanosti. Nije im bila dostupna ni ljekarska briga.
Jashar Kukaj je prvi put kontaktirao sa porodicom šest mjeseci nakon hapšenja, posredstvom Međunarodnog komiteta Crvenog krsta (MKCK). Oslobođen je nakon 11 mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Jashara u pritvoru niko nije ispitivao, niti je protiv njega vođen bilo kakav postupak.
Xheladin Bylykbashi je prvi put kontaktirao sa porodicom tek tri mjeseca nakon hapšenja. Oslobođen je poslie 11 mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Protiv njega nikada nije vođen krivični postupak. Kao i Jashar, Xheladin ima psihičke probleme kao posljedicu zlostavljanja.
FHP je u ime braće Xheladina i Zenela Bylykbashija i Jashara Kukaja 4. maja 2010. godine pokrenuo postupak za naknadu nematerijalne štete pred Prvim osnovnim sudom u Beogradu. U toku postupka održana su četiri ročišta na kojima su braća Bylykbashi i Kukaj dali svoje iskaze. Obavljeno je medicinsko vještačenje kojim je utvrđeno da je zbog posljedica torture i nehumanog postupanja u srpskim zatvorima zdravlje braće Bylykbashi i Jashara Kukaja trajno narušeno.
Sud je u presudi utvrdio da su pripadnici MUP-a bez osnova uhapsili Xheladina i Zenela Bylykbashija, kao i Jashara Kukaja, krajem maja 1999. godine, nakon čega su ih držali u zatvoru između osam mjeseci i godinu dana. Iako je sud poklonio vjeru iskazima žrtava koje su svjedočile o svakodnevnom zlostavljanju kome su bili izloženi i nehumanom postupanju policajaca i stražara u zatvoru, u obrazloženju presude je navedeno da je braći Bylykbashi i Jasharu Kukaju zdravlje trajno narušeno "uslijed boravka u zatvoru". FHP će uložiti žalbu protiv ove presude.
Činjenice:
Zenel Bylykbashi se sredinom maja 1999. godine, nakon što su pripadnici srpskih snaga zauzeli njegovu kuću u selu Trstenik/Tërstenik, sa porodicom sklonio u obližnje Novo Čikatovo/Çikatove e Rë (opština Glogovac/Gllogoc). Tamo su boravili do 28. maja 1999. godine, kada su u selo ušli pripadnici Vojske Jugoslavije i MUP-a, okupili sve muškarce i sproveli ih u Glogovac/Gllogoc. Odatle su ih zatim prevezli u zatvor u Lipljanu/Lipjan. Po izlasku iz kamiona, jedan od policajaca je Zenela snažno udario po glavi, od čega i danas ima ožiljak. U zatvoru u Lipljanu/Lipjan, gdje je neprestano mučen, Zenel je bio zatvoren sve do 9. juna 1999. godine, odakle je sa drugim zatvorenicima sproveden u zatvor u Požarevcu. Tamo su Zenela smjestili u ćeliju. Prva dva dana mu nisu dali ni hranu ni vodu. Nakon dva mjeseca, Zenel je premješten u paviljon gdje je bilo zatvoreno oko 30 zatvorenika. Oslobođen je 28. januara 2001. godine, nakon osam mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Protiv njega nikada nije vođen krivični postupak.
Xheladin Bylykbashi i Jashar Kukaj su živjeli u selu Trstenik/Tërstenik. U februaru 1999. godine, obojica su sa porodicama napustili selo zbog dolaska srpske vojske i policije. Sklonili su se u Štrbulovo/Shterubullovë. Dana 28. maja 1999. godine, pripadnici srpskih snaga su ušli u selo. Policajci su uhapsili Xheladina i Jashara i još tri muškarca iz sela, pretresli ih a potom policijskim džipom prevezli u Glogovac/Gllogoc. Uveli su ih u neki lokal, gdje su ih ispitivali i batinali nekoliko sati. Poslije ovoga su ih sa grupom od 30 uhapšenih muškaraca kamionom prevezli u zatvor u Lipljanu/Lipjan. Uslovi u zatvoru su bili izuzetno loši – zatvorenici su spavali na podu, za jelo su dobijali samo po parče buđavog hleba i svaki put kada bi išli u toalet, policajci bi ih tukli. Zbog nehigijenskih uslova, skoro svi zatvorenici su dobili vaške ili šugu. Xheladin i Jashar su iz Lipljana 9. juna 1999. godine autobusom prebačeni u zatvor u Požarevcu, gdje ih je ispred autobusa sačekao "špalir". Policajci su ih tukli sve do ulaska u zgradu. Uslovi u zatvoru u Požarevcu su bili veoma loši – dobijali su malo hrane, spavali su na krevetima bez dušeka, a higijenski uslovi su bili ispod svakog nivoa humanosti. Nije im bila dostupna ni ljekarska briga.
Jashar Kukaj je prvi put kontaktirao sa porodicom šest mjeseci nakon hapšenja, posredstvom Međunarodnog komiteta Crvenog krsta (MKCK). Oslobođen je nakon 11 mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Jashara u pritvoru niko nije ispitivao, niti je protiv njega vođen bilo kakav postupak.
Xheladin Bylykbashi je prvi put kontaktirao sa porodicom tek tri mjeseca nakon hapšenja. Oslobođen je poslie 11 mjeseci provedenih u nezakonitom pritvoru. Protiv njega nikada nije vođen krivični postupak. Kao i Jashar, Xheladin ima psihičke probleme kao posljedicu zlostavljanja.
