Bošnjaci Kosova su odavno integrisani u moderno kosovsko društvo, te dugi niz godina imaju svoje predstavnike u politici, kako na centralnom tako i na lokalnom nivou, od onih visokih političkih funkcija poput potpredsjednika Skupštine pa do funkcije ministra ili poslanika u Parlamentu Kosova, raznih mjesta kao zamjenici ili savjetnici ministra, te još puno toga čak i na lokalnom nivou, pogotovu u gradovima kao što su, Peć i Prizren, sa velikim procentom bošnjačke zajednice koja živi u regionima pomenutih gradova, dok je popriličan broj onih koji žive i u regionu Gore, kao i u gradovima poput Prištine ili Mitrovice.
S obzirom da je, nakon albanske i srpske zajednice, zajednica Bošnjaka po broju stanovnika treća, ona se suočava sa velikim brojem problema, poput stanja u obrazovanju na bosanskom jeziku, zapošljavanja, odlaska zbog loše ekonomske situacije, tj. globalne ekonomske krize, pogotovu studenata gdje se i mnogi talentovani bošnjalki omladinci i omladinke u sportu, muzici, književnosti, crtanju, filmskoj umjetnosti i slično. Takođe odlaze za nekim boljim životom u zapadnoevropskim državama i slično.
Puno problema, a rijetkih kratkoročnih ili dugoročnih rješenja, reklo bi se narodski, za svih ovih 20 godina od ratnih zbivanja za nama jer su ostala samo obećanja nasih političara da će jednog dana biti bolje.
Uzmimo za primjer da se obrazovanje na bosanskom jeziku nije poboljšalo, da nema implementacije zakona, posebno u ruralnim područjima, da se krše jezička prava u pomenutim gradovima ili regionima sa većinskim bošnjackim stanovništvom, da se porezi i doprinosi uvećavaju a posla nema dok se politika ovdašnjih bošnjačkih političkih lidera (čast izuzecima) svodi na pokockavanje ulica u našim selima, a može se reći i u ponekim avlijama i ili dvorištima onih mjestana koji "navijaju" ili glasaju za jedne te iste koji svima nama, recimo, kroje sudbinu svih ovih godina.
No, vjerovatno je političko (ne)jedinstvo dovelo do situacije u kojoj se trenutno nalazi bošnjačka zajednica na Kosovu. Dakle, po svemu sudeći, svakako da imamo i niz pozitivnih primjera poput izgradnje mnogih kulturno-sportskih terena te poboljšanja infrastrukture sirom bošnjačkih sredina, pokockavanja seoskih ulica u onim bošnjačkim sredinama gdje je to zaista potrebno, dodjela mnogih projekata u mnogim sferama društva poput poljoprivrede, privrede, turizma i slično te vrlo "jak" i vrlo uspješan bošnjački nevladin sektor sa svojim aktivnostima za bolji život kao i zapošljenje mnogih mladih i školovanih ljudi iz bošnjačke zajednice što je, svakako, veliki plus i za respekt.
No, ako razmisljamo demokratski ili proevropski samo dobijanjam statuta opštine kojih po Ahtisaarijevom paketu trebaju biti tri: opštine Rečane, Vitomirica i Gora vjerovatno bi se poboljšao život naše zajednice (svakako da tu spada i goranska zajednica) te ne bi bilo toliko odlaska i iseljavanja naših ljudi sa pomenutih kosovskih prostora.
Upravo ideja predsjednice NDS-a te zastupnice u više mandata Skupstine Kosova, gospođe Emilije Redžepi najavljuju, reklo bi se, neka nova vremena u poboljšanju života i opstanka bošnjačke zajednice na Kosovu pomenutih bošnjačkih sredina. Dakle, radi se o dva zahtjeva sa njene strane za početak konsultacija za dobijanje opštine u regiji Župe više Prizrena, te izmjeni zakona o administrativnim granicama. Zahtjevi su zvanično predati prošle nedjelje premijeru Republike Kosova, Ramushu Haradinaju te ministarki za lokalnu samoupravu u Vladi Kosova Andrijani Hodžič što će, svakako, doprinjeti da se, samim tim, kako rekosmo, počne zrelije razmišljati o onome što nam zakonski sleduje, a to su pomenute bošnjačke opštine.
Recimo i to da su na elaboratima, tj. prezentaciji o izvodljivosti formiranje bošnjačke opštine Župa, radili sedam vrhunskih stručnjaka iz oblasti geografije i demografije, biologije, flore i faune, sociologije, turizma, ekonomskih nauka, stočarstva, poljoprivrede i privrede, pravnika i slično gdje je vrlo slikovito pojašnjeno zašto je potrebno dobijanje bošnjačke opštine regiona Župe kraj Prizrena za opstanak i prioritet boljeg života stanovnika tamošnjih sela gdje na osnovu svih svojih potencijala koje posjeduje poput broja stanovnika, klimatskih uslova, razvoja privrede i poljoprivrede, razvoj stočarstva, ekonomske i turističke ponude te još puno toga jasno se može vidjeti da regija Župe itekako zadovoljava formalno-pravne uslove za izdvajanje u posebnu opštinu.
Potrebno je napomenuti da region Župe ima prirodni potencijal za razvoj stočarstva kao i razvoj turizma kao "prirodnog nasljeđa".
Na osnovu dugogodišnjeg istraživanja vršenih od strane evropskih naučnih institucija region Župe nudi mnoge vidove turističke ponude, kako zimi tako i ljeti, dakle u pitanju je:
- zdravstveni turizam: naročito iznad Gornjeg Sela na nadmorskoj visini od 1000 do 1200m koja zadovoljava potrebe za klimato-terapiju, medicinsku rehabilitaciju i medicinski usmjerenu rekreaciju;
- izletnički turizam: ljepote planina i rijeka na Prevalcu, oko planinarskog Doma iznad sela Lokvice te oko rijeke Bistrice;
- lovni turizam: pomenuto mjesto je veliko stanište divljih životinja poput divokoza, risa i medvjeda i slično;
- ribolovni turizam: lov potočne pastrmke;
- planinarenje: postoje izvanredne mogućnosti za razvijanje planinarskih i alpinistickih aktivnosti preko domova na pogodnim planinskim lokacijama;
- alpinizam: nedovoljno iskorišćen planinski potencijal pod Crnim vrhom (nadmorska visina od preko 2500m);
- seoski turizam: izuzetna saobraćajna povezanost i atraktivnost specifičnih ruralnih područja te se turističke ture mogu organizovati u Gornjem Selu, Sredskoj, Rečanu, Gornjem i Donjem Ljubinju, Jablanici i Pousku i slično.
Ostaje nam da se nadamo da ce Bošnjaci Kosova, konačno, dobiti svoju opštinu jer su to svojim političkim angažovanjem, dugogodišnjom uspješnom saradnjom na političkim, kulturno-umjetničkim, obrazovnim, sportskim i drugim sferama modernog kosovskog društva sa svim zajednicama koje žive na Kosovu - to, svakako, odavno zaslužili.
Vinetu GANIĆ
Puno problema, a rijetkih kratkoročnih ili dugoročnih rješenja, reklo bi se narodski, za svih ovih 20 godina od ratnih zbivanja za nama jer su ostala samo obećanja nasih političara da će jednog dana biti bolje.
Uzmimo za primjer da se obrazovanje na bosanskom jeziku nije poboljšalo, da nema implementacije zakona, posebno u ruralnim područjima, da se krše jezička prava u pomenutim gradovima ili regionima sa većinskim bošnjackim stanovništvom, da se porezi i doprinosi uvećavaju a posla nema dok se politika ovdašnjih bošnjačkih političkih lidera (čast izuzecima) svodi na pokockavanje ulica u našim selima, a može se reći i u ponekim avlijama i ili dvorištima onih mjestana koji "navijaju" ili glasaju za jedne te iste koji svima nama, recimo, kroje sudbinu svih ovih godina.
No, vjerovatno je političko (ne)jedinstvo dovelo do situacije u kojoj se trenutno nalazi bošnjačka zajednica na Kosovu. Dakle, po svemu sudeći, svakako da imamo i niz pozitivnih primjera poput izgradnje mnogih kulturno-sportskih terena te poboljšanja infrastrukture sirom bošnjačkih sredina, pokockavanja seoskih ulica u onim bošnjačkim sredinama gdje je to zaista potrebno, dodjela mnogih projekata u mnogim sferama društva poput poljoprivrede, privrede, turizma i slično te vrlo "jak" i vrlo uspješan bošnjački nevladin sektor sa svojim aktivnostima za bolji život kao i zapošljenje mnogih mladih i školovanih ljudi iz bošnjačke zajednice što je, svakako, veliki plus i za respekt.
No, ako razmisljamo demokratski ili proevropski samo dobijanjam statuta opštine kojih po Ahtisaarijevom paketu trebaju biti tri: opštine Rečane, Vitomirica i Gora vjerovatno bi se poboljšao život naše zajednice (svakako da tu spada i goranska zajednica) te ne bi bilo toliko odlaska i iseljavanja naših ljudi sa pomenutih kosovskih prostora.
Upravo ideja predsjednice NDS-a te zastupnice u više mandata Skupstine Kosova, gospođe Emilije Redžepi najavljuju, reklo bi se, neka nova vremena u poboljšanju života i opstanka bošnjačke zajednice na Kosovu pomenutih bošnjačkih sredina. Dakle, radi se o dva zahtjeva sa njene strane za početak konsultacija za dobijanje opštine u regiji Župe više Prizrena, te izmjeni zakona o administrativnim granicama. Zahtjevi su zvanično predati prošle nedjelje premijeru Republike Kosova, Ramushu Haradinaju te ministarki za lokalnu samoupravu u Vladi Kosova Andrijani Hodžič što će, svakako, doprinjeti da se, samim tim, kako rekosmo, počne zrelije razmišljati o onome što nam zakonski sleduje, a to su pomenute bošnjačke opštine.
Recimo i to da su na elaboratima, tj. prezentaciji o izvodljivosti formiranje bošnjačke opštine Župa, radili sedam vrhunskih stručnjaka iz oblasti geografije i demografije, biologije, flore i faune, sociologije, turizma, ekonomskih nauka, stočarstva, poljoprivrede i privrede, pravnika i slično gdje je vrlo slikovito pojašnjeno zašto je potrebno dobijanje bošnjačke opštine regiona Župe kraj Prizrena za opstanak i prioritet boljeg života stanovnika tamošnjih sela gdje na osnovu svih svojih potencijala koje posjeduje poput broja stanovnika, klimatskih uslova, razvoja privrede i poljoprivrede, razvoj stočarstva, ekonomske i turističke ponude te još puno toga jasno se može vidjeti da regija Župe itekako zadovoljava formalno-pravne uslove za izdvajanje u posebnu opštinu.
Potrebno je napomenuti da region Župe ima prirodni potencijal za razvoj stočarstva kao i razvoj turizma kao "prirodnog nasljeđa".
Na osnovu dugogodišnjeg istraživanja vršenih od strane evropskih naučnih institucija region Župe nudi mnoge vidove turističke ponude, kako zimi tako i ljeti, dakle u pitanju je:
- zdravstveni turizam: naročito iznad Gornjeg Sela na nadmorskoj visini od 1000 do 1200m koja zadovoljava potrebe za klimato-terapiju, medicinsku rehabilitaciju i medicinski usmjerenu rekreaciju;
- izletnički turizam: ljepote planina i rijeka na Prevalcu, oko planinarskog Doma iznad sela Lokvice te oko rijeke Bistrice;
- lovni turizam: pomenuto mjesto je veliko stanište divljih životinja poput divokoza, risa i medvjeda i slično;
- ribolovni turizam: lov potočne pastrmke;
- planinarenje: postoje izvanredne mogućnosti za razvijanje planinarskih i alpinistickih aktivnosti preko domova na pogodnim planinskim lokacijama;
- alpinizam: nedovoljno iskorišćen planinski potencijal pod Crnim vrhom (nadmorska visina od preko 2500m);
- seoski turizam: izuzetna saobraćajna povezanost i atraktivnost specifičnih ruralnih područja te se turističke ture mogu organizovati u Gornjem Selu, Sredskoj, Rečanu, Gornjem i Donjem Ljubinju, Jablanici i Pousku i slično.
Ostaje nam da se nadamo da ce Bošnjaci Kosova, konačno, dobiti svoju opštinu jer su to svojim političkim angažovanjem, dugogodišnjom uspješnom saradnjom na političkim, kulturno-umjetničkim, obrazovnim, sportskim i drugim sferama modernog kosovskog društva sa svim zajednicama koje žive na Kosovu - to, svakako, odavno zaslužili.
Vinetu GANIĆ
