Nakon višegodišnjeg gađanja raketama ljudi na drugom kraju sveta Brendon Bryant(27) je slomljen čovek. Ovaj bivši operater bespilotnih letelica iz baze ratnog vazduhoplovstva SAD u Nevadi, u intervjuu za časopis “Gentlemen's quarterly†detaljno je opisao mučne scene kojih se, kao "ubica s džojstikom" nagledao na ekranu svog kompjutera.
Opisujući kako je prvi put nekoga ubio, Bryant nije preskočio ni najjezivije detalje:
Lociravši tri čoveka koja hodaju prašnjavim drumom u Avganistanu, Brajant je iz bespilotne letelice ispalio raketu “hellfireâ€, i na svom infracrvenom displeju posmatra posljedice:
"Dim se razilazi, a svuda oko kratera su komadi dvojice od njih. Tu je i onaj treći, fali mu desna noga iznad kolena; on je drži, kotrlja se po zemlji, a krv mu navire iz noge, curi na zemlju i vrela je. Krv mu je vrela, ali kada padne na zemlju počinje da se hladi. Čitava bara se brzo hladi. Dugo mu je trebalo da umre. A ja sam ga samo gledao. Gledao sam kako postaje iste boje kao i zemlja na kojoj ležiâ€.
Bryant je o svojim iskustvima pričao i ranije, za njemački magazin “Spigl†i za američku televiziju NBC, ali ovaj najnoviji intervju se poklopio sa diskusijom o legalnošću američkog programa bespilotnih letelica i sa njegovom cijenom u ljudskim životima.
Američki zvaničnici tvrde da program bespilotnih letelica predstavlja važno sredstvo u borbi protiv militantnih grupacija kao što je Al-Qaeda, ali Amnesty International i Human Rights Watch izražavaju ozibljnu zabrinutost zvog ovakvih napada, i smatraju da se neki od njih tokom proteklih godina mogu smatrati ratnim zločinima.
"Radio sam kao zombi, često depresivan i tešeći se alkoholom"
Bryantov intervju, pak, prikazuje ovaj program iz jedne sasvim posebne perspektive. Bivši navigator, koj je 2011. napustio ovaj posao i nakon toga morao da se liječi od posttraumatskog stresa, tvrdi da je u početku iskreno vjerovao da će ono što radi “pomoći da se sačuvaju ljudski životiâ€.
Međutim, u pitanju su bili samo životi američkih vojnika. Do proljeća 2011, kada je nakon gotovo šest godina dao otkaz na mjesto operatera bespilotnih letelica i odbio bonus od 109.000 dolara koji muje ponuđe za ostanak na poslu, Bryant je nabrojao ukupno 1.626 ljudi koje je lično ubio.
On kaže da je tokom perioda kada je nadgledao kamere bespilotnih letelica i ciljao njihovim sistemima za lasersko navođenje radio “kao zombiâ€, često depresivan i tešeći se alkoholom, a nakon otkaza koji je dao bio je prinuđen da se liječi od sindroma posttraumatskog stresa, kao i mnoge njegove kolege.
Prema sopstvenim riječima, o svom iskustvu je odlučio da progovori - mada mu je to donelo žučne kritike nekih od bivših kolega - da bi pokazao da “čisto ubistvo“ ne postoji, i da je posao operatera bespilotnih letelica u ratnim dejstvima “više od obične video igreâ€.
Izvor: Blic
