Prizrenska gradska naselja Kurilo, Baždarana, bivša kasarna, Jaglenica, prigradska Ljubižda, kao i sela Skorobišta, Dojnica, Grnčare, Novo Selo i Vrbičane omeđena su Koriškom rijekom, Duvskom klisurom prizrenske Bistrice, Planjanskom rijekom i planinama Kodža Balkan i Ošljakom.
Oni čine jedinstveni historijski, geografski, demografski, sociološki, kulturološki i etnološki - naš Podgor.
Prizrenski Podgor jeste neotrgnuta cjelina Prizrena, koja se nemilosrdno spaja s gradom neizmjerne ljepote, historije, kulture, duhovnosti, prosvjete, privrede ali i političke, nacionalne, jezičke i vjerske raznolikosti - simbiozom kojom traje beskonačnost Prizrena.
Podgor je kroz povijesne slike Prizrena fotografisan i prikazan kao kruna grada.
Vijenac podgorskih polja Jaglenice i Ljubižde, brežuljaka Grnčara, brda Novog Sela i planina Skorobišta - zapisan sa bjelina Kaljaje, minareta džamija i zvonika crkava, Sahat kule, vitkih topola i jablanova, potkaljajskih ćeramida, kamenih nišana Karabaša i Namazdžaha, drvenog Naljet mosta i Terzi mahale - pečat su prohujalih vremena na celuloidnoj foto-traci.
Vojske i vojnici, oružje i oruđe, domaći i strani, neprijatelji i prijatelji, dobrodošli i nepoželjni - svi su oni bili i prošli ali su ostavili trag na izboranom licu Prizrena i Podgora - sa terase Oficirskog doma, poligona kasarne, vojnih stanova i helikopterskih kokpita.
A Prizrenlija i Podgorac - radan, suh, vitak i gord uz neprestani rad svojih mišića i pomoći zahvalne stoke ili modernih mašina - na širokim, obrađenim i plodnim njivama, livadama i poljima Jaglenice i Ljubižde - svoj je odmor zaslužio pod hladovinom krošnji šljiva, jabuka, duda ili vinove loze Kurila i Baždarane, i uvjek zahvaljujući se Bogu na berićetu i zdravlju.
Digitalna fotografija objedinila je svu ljepotu crno-bijelih i obojenih slika u jedinstveni spoj vizuelnog doživljaja multikolora podstičući sva čula, vraćajući sjaj i energiju, regenerišući i revitalizirajući starost (i modernost) Prizrena i Podgora.