Naučnici i inženjeri Adolfa Hitlera skoro čitavu deceniju pravili su planove koji će realizovati san Firera, a to je da vidi Ameriku kako gori...
Adolf Hitler godinama je planirao uništenje Njujorka. On je od svojih naučnika i inženjera zahtjevao da nađu način da se približe Trgovinskom centru koji je želeo da sruši avionima. Čitav scenario nevjerovatno podsjeća na napad Al Kaide koji se dogodio 11. septembra 2001. godine.
Firer je godinama gradio oprezan odnos s Amerikom, vodeći računa da ne dobije u njoj novog neprijatelja, ali i držeći je podalje od Evrope u kojoj je on sprovodio svoju diktaturu. Javno je bio prijatelj Amerike, ali privatno je prezirao njene demokratske strukture, vjeru u ličnu slobodu, mješovite rase i jevrejske bankare – sve što je bilo suprotno nacističkoj ideologiji.
Kako je on to video, nakon uništenja Sovjetskog Saveza i potčinjavanja čitave Evrope, na svijetu bi opstale dvije velike sile i sukob bi na kraju bio neizbježan, pa je odlučio da bude spreman kada dođe do tog trenutka.
Već 1937. godine pripremao je posebne avione koji su bili namjenjeni američkoj obali. Masivni bombarderi velikog dometa, pravljeni samo za Hitlerove oči, nalazili su se u fabrici u Augsburgu, u južnoj Njemačkoj.
To je bilo vrijeme kada se stalno radilo na unapređivanju aviona koji bi mogli da lete brže, više i vremenski duže nego prethodni modeli. Ipak, problem je bio konstruisati model koji će izdržati tako dalek let i to sa tri tone eksplozivnog tereta.
Pilot Kol Viktor von Losber izneo je plan da avioni lete do Atlantika, gdje će se povezati sa podmornicama koje bi nosile bombe i rezervno gorivo, odnosno svu neophodnu opremu koja je dovoljna da se nastavi put. Nakon bombarovanja bi se letelice vratile do podmornica po ostatak goriva i nastavile put nazad u Njemačku.
Izabrani termin je bio proljeće 1944. godine, ali do tada su Amerikanci već preuzeli sve njemačke podmornice u Atlantiku, pa je ovaj plan pao u vodu. Tada se razmatralo da se pošalje Kondor koji bi sa kapacitetom svog rezervoara stigao samo do Njujorka, ne i nazad, ali bi u tom slučaju postojao pilot koji bi na vrijeme napustio letelicu sa padobranom.
I od ovoga se odustalo, jer se pretpostavljalo da će Kondor biti oboren i prije nego što dođe do svog cilja. Zato su, kao vrhunac planova, traženi dobrovoljci samoubice koji su bili spremni da za svog vođu i njegove ideale sjednu u avione i ostave život u njima, eksplodirajući na tačno određenoj meti.
Trebalo je da se proizvede veliki jednokratni avion za koji bi bilo prikačeno pet letelica, svaka sa svojim pilotom spremnim da umre. Ipak, početkom 1945. godine već je bilo kasno. Dobrovoljaca jeste bilo, ali nije bilo vremena da se ovakva mašina napravi.
Firer je maštao o Americi koja gori i velikim eksplozijma koje sravnjuju solitere sa zemljom. Bio je osujećen zbog neuspjeha, ali pedesetak godina kasnije Al-Kaida uspjela je u onome u čemu Hitler nije.
Firer je godinama gradio oprezan odnos s Amerikom, vodeći računa da ne dobije u njoj novog neprijatelja, ali i držeći je podalje od Evrope u kojoj je on sprovodio svoju diktaturu. Javno je bio prijatelj Amerike, ali privatno je prezirao njene demokratske strukture, vjeru u ličnu slobodu, mješovite rase i jevrejske bankare – sve što je bilo suprotno nacističkoj ideologiji.
Kako je on to video, nakon uništenja Sovjetskog Saveza i potčinjavanja čitave Evrope, na svijetu bi opstale dvije velike sile i sukob bi na kraju bio neizbježan, pa je odlučio da bude spreman kada dođe do tog trenutka.
Već 1937. godine pripremao je posebne avione koji su bili namjenjeni američkoj obali. Masivni bombarderi velikog dometa, pravljeni samo za Hitlerove oči, nalazili su se u fabrici u Augsburgu, u južnoj Njemačkoj.
To je bilo vrijeme kada se stalno radilo na unapređivanju aviona koji bi mogli da lete brže, više i vremenski duže nego prethodni modeli. Ipak, problem je bio konstruisati model koji će izdržati tako dalek let i to sa tri tone eksplozivnog tereta.
Pilot Kol Viktor von Losber izneo je plan da avioni lete do Atlantika, gdje će se povezati sa podmornicama koje bi nosile bombe i rezervno gorivo, odnosno svu neophodnu opremu koja je dovoljna da se nastavi put. Nakon bombarovanja bi se letelice vratile do podmornica po ostatak goriva i nastavile put nazad u Njemačku.
Izabrani termin je bio proljeće 1944. godine, ali do tada su Amerikanci već preuzeli sve njemačke podmornice u Atlantiku, pa je ovaj plan pao u vodu. Tada se razmatralo da se pošalje Kondor koji bi sa kapacitetom svog rezervoara stigao samo do Njujorka, ne i nazad, ali bi u tom slučaju postojao pilot koji bi na vrijeme napustio letelicu sa padobranom.
I od ovoga se odustalo, jer se pretpostavljalo da će Kondor biti oboren i prije nego što dođe do svog cilja. Zato su, kao vrhunac planova, traženi dobrovoljci samoubice koji su bili spremni da za svog vođu i njegove ideale sjednu u avione i ostave život u njima, eksplodirajući na tačno određenoj meti.
Trebalo je da se proizvede veliki jednokratni avion za koji bi bilo prikačeno pet letelica, svaka sa svojim pilotom spremnim da umre. Ipak, početkom 1945. godine već je bilo kasno. Dobrovoljaca jeste bilo, ali nije bilo vremena da se ovakva mašina napravi.
Firer je maštao o Americi koja gori i velikim eksplozijma koje sravnjuju solitere sa zemljom. Bio je osujećen zbog neuspjeha, ali pedesetak godina kasnije Al-Kaida uspjela je u onome u čemu Hitler nije.
