Njemačka je nakon ujedinjenja 1989. godine postala centar političke i ekonomske moći Evrope.
Tokom finansijske krize Berlin je bio najvažnije mjesto u Evropi, smatraju analitičari [Reuters]
Dvadeset pet godina nakon pada Berlinskog zida, Evropom danas vlada Njemačka, a ne Brisel, Pariz ili London a neprestana kriza eurozone samo učvršćuje njezin položaj, ističu analitičari.
"Dvaput smo potukli Nijemce a oni se opet vraćaju", rekla je bivša britanska premijerka Margaret Thatcher nakon pada Zida 1989. strahujući da će ujedinjenje donijeti prevlast Njemačke u Evropi.
Dovoljno je sjetiti se Atine 2012. u jeku krize eurozone da bi se priznalo kako su se njezine strepnje obistinile: kancelarku Angelu Merkel su ondje dočekale njezine fotografije s nacističkim obilježjima i demonstrantima nezadovoljni mjerama štednje za koje se smatra da ih je propisao Berlin.
"Prije pada Zida Njemačka je bila na rubu Evrope, a danas je u središtu u geografskom, ekonomskom i u političkom pogledu", zaključio je Karel Lannoo, direktor Instituta za evropska politička istraživanja u Briselu.
"Njemačka je središte evropskog reaktora. Tokom finansijske krize Berlin je bio najvažnije mjesto u Evropi, a ne Brisel", rekao je za AFP.
Predvodnik Evrope
Ujedinjena Njemačka se doista nametnula kao orijaš Evropske unije koji s više od 27 posto sudjeluje u proizvodnji eurozone, prenosi Hina.
S obzirom na veliki ekonomski utjecaj, Njemačku se zove u pomoć više nego bilo kojeg partnera kada je riječ o pružanju finansijske pomoći zemljama koje pritišću dugovi i o spašavanju Evrope od sloma.
Bojeći se bijesa svojih birača, Merkel je prvo odbijala uzeti novac poreznih obveznika za programe finansijske pomoći kojim se trebalo vratiti povjerenje u evropsku valutu, zbog čega je dobila nadimak "gospođa nein".
No kancelarka je na koncu popustila obećavši pomoć Njemačke u uspostavi finansijskog sistema pomoći za zaštitu najugroženijih zemalja. Istodobno je preuzela vodstvo omanje grupe zemalja, uglavnom sjevernoevropskih, tražeći oštriji budžetski nadzor i nepopularne mjere sigurnosti.
"Nakon početka krize u eurozoni i rasprave o njemačkom utjecaju u Evropi koja je uslijedila, posljedice pada Zida postaju vidljive u potpuno drukčijem svjetlu tek u prigodi 20. godišnjice" tog historijskog događaja 2009., ističe Hans Kundnani iz Evropskog vijeća za međunarodne odnose sa sjedištem u Berlinu.
Analitičari ističu da sadašnja moć Njemačke proizlazi iz njezinih novijih ekonomskih uspjeha: još prije nekoliko godina, početkom 2000-ih, zemlju su čak nazivali evropskim bolesnikom.
'Privremena moć'
Moć Berlina je "vjerojatno privremena", ocjenjuje Lannoo, spominjući "dugoročne ekonomske teškoće" te zemlje, napose demografski pad i slab natalitet.
Taj stručnjak ističe i da je sadašnja ekonomska slabost Francuske pretvorila francusko-njemački par, tradicionalni pokretač Evrope, u iznimno neuravnotežen tandem.
Protivno očekivanjima, dok je ekonomska kriza u Evropi učvrstila utjecaj Njemačke, mnogi žale što ona ne želi preuzeti vodeću ulogu na međunarodnoj pozornici.
U međunarodnoj politici Njemačku izvan Evrope smatraju najvećom silom. Merkel je, primjerice, od izbijanja ukrajinske krize razgovarala s ruskim predsjednikom Vladimirom Putinom puno više nego bilo koji drugi evropski čelnik.
No unutar EU-a ipak nailazi na kritike zbog svoje povremene neodlučnosti. Dok je Francuska među prvima poslala svoje avione da sudjeluju u udarima na grupu Islamska država Irak i Levant u okviru međunarodne koalicije pod vodstvom Sjedinjenih Država, Njemačka je ograničila svoje sudjelovanje u vojnoj obuci kurdskih boraca.
"Njemačka nerado igra vodeću ulogu na međunarodnoj pozornici, što sprječava Evropu da to učini bez njemačkog pristanka", rekao je Karel Lannoo.
