Klasificiran je kao najveći i najteži borbeni avion ikada, koji je u stanju nositi 40 tona streljiva i preletjeti 7.500 milja bez zaustavljanja ili potrebe za dopunom goriva.
Na krajnjem sjeverozapadu Rusije i nadomak granica tri skandinavske države na sjeveru Starog kontinenta, u blizini geografske tačke koja razdvaja dva tabora, Moskva je stavila u stanje pripravnosti najveći nuklearni bombarder na svijetu, koji čeka naredbu za polijetanje.
Priča je počela prije nekoliko dana, kada je američki satelitski operater Planet Labs uočio povećanu prisutnosti ruskih strateških bombardera Tupoljev Tu-160, preciznije u bazi Olenja, koja je udaljena od granice Norveške svega 20 milja.
Prema izvještaju koji je objavio britanski list The Sun, satelitske slike snimljene 7. oktobra pokazuju sedam strateških bombardera ovog tipa, od kojih je jedan spreman za polijetanje, na pisti zračne baze koja se nalazi na poluotoku Koljski.
Bombarder Tu-160 ili “Bijeli labud”, kako ga Rusi vole zvati, nadimak je koji na prvi pogled sugerira sa o to da se nalazite pred ogromnim ratnim avionom koji nosi neke projektile. No, istina je da nadilazi sve ono što simbolizira bijela boja, jer je to najopasniji strateški bombarder od sovjetske ere do danas.
Klasificiran je kao najveći i najteži borbeni avion ikada, koji je u stanju nositi 40 tona streljiva i preletjeti 7500 milja bez zaustavljanja ili potrebe za dopunom goriva. Raspolaže sistemom dopune goriva tokom leta, a kapacitet rezervoara mu je 130 tona. Posadu aviona čine četiri osobe: pilot, kopilot, tehničar za naoružanje i tehničar za odbrambene sisteme.
Bombarder, koji je dizajnirao konstruktorski biro ”Tupoljev” iz sovjetske ere, dug je 54 metra, s masom praznog aviona od 110 tona, dok njegova maksimalna težina pri polijetanju doseže 275 tona. Može nositi do 12 nuklearnih projektila kratkog dometa, u prosjeku oko 3.500 kilometara.
Ovaj hipersonični strateški bombarder također ima mogućnost prilagodbe zakrivljenosti krila, površine od 400 kvadratnih metara, od 20 do 65 stepeni, a opremljen je motorima tipa “Kuznjecov”.
Rusija je u julu provela testove svog moćnog strateškog bombardera iznad Sjevernog pola, kada je letio u zraku sedam sati, u pratnji lovaca MiG-31.
Jedan takav slučaj desio se kada je francuska ratna avijacija presrela dva aviona ovog tipa u februaru 2017. godine, dok su letjeli u blizini francuske obale.
Također, u julu 2021, dva ruska aviona istog tipa približila su se britanskom zračnom prostoru, prije nego što su ih lovci britanske ratne avijacije otjerali.
Komentirajući ove incidente, glavni sekretar NATO-a Jens Stoltenberg izjavio je tada da “Rusi naprosto testiraju našu spremnost, ali da postoji i namjera da pokažu silu i provociraju”. Naglasio je da njihova poruka glasi: “Ne bojimo se NATO-a, možemo vas napasti duboko i nanijeti vam bol ovim nuklearnim bombarderima”.
Zabrinutost je sve veća u posljednje vrijeme nakon što je ruski predsjednik Vladimir Putin ponovio svoje prijetnje da će pokrenuti nuklearni rat protiv zapadnog tabora, tačnije NATO-a. Moskva optužuje ovaj savez da potiče rusko-ukrajinski rat pružajući neograničenu vojnu podršku svom savezniku Kijevu.
Brzina mu je oko 1,2 Macha, a u stanju je letjeti na visini većoj od devet hiljada metara. Avion može letjeti oko Zemlje bez zaustavljanja, ako se napuni gorivom u zraku, stoji na web stranici američke kompanije “Boeing”, koja je uključena u proizvodnju B-1 Lancera.
Nosivost aviona je 33,3 tone, a može nositi 24 projektila s krilima. Dužina aviona iznosi oko 44,5 metara, visina 10,4 metra, razmak između krajeva krila 41,8 metara, a težina mu je veća od 86 tona. Kapacitet spremnika za gorivo ovog aviona iznosi 120,3 tone. Posada se sastoji od četiri osobe, a to su pilot, kopilot i dvojica oficira za naoružanje.
Najprije je dizajniran kao nuklearni bombarder, ali je od 1990-ih pretvoren u nenuklearni bombarder. Washington ga planira koristiti i nakon 2040. godine, a neke statistike su pokazale da je učestvovao u više od 12 hiljada borbenih letova od 2001. godine.
Priča je počela prije nekoliko dana, kada je američki satelitski operater Planet Labs uočio povećanu prisutnosti ruskih strateških bombardera Tupoljev Tu-160, preciznije u bazi Olenja, koja je udaljena od granice Norveške svega 20 milja.
Prema izvještaju koji je objavio britanski list The Sun, satelitske slike snimljene 7. oktobra pokazuju sedam strateških bombardera ovog tipa, od kojih je jedan spreman za polijetanje, na pisti zračne baze koja se nalazi na poluotoku Koljski.
Bombarder Tu-160 ili “Bijeli labud”, kako ga Rusi vole zvati, nadimak je koji na prvi pogled sugerira sa o to da se nalazite pred ogromnim ratnim avionom koji nosi neke projektile. No, istina je da nadilazi sve ono što simbolizira bijela boja, jer je to najopasniji strateški bombarder od sovjetske ere do danas.
Klasificiran je kao najveći i najteži borbeni avion ikada, koji je u stanju nositi 40 tona streljiva i preletjeti 7500 milja bez zaustavljanja ili potrebe za dopunom goriva. Raspolaže sistemom dopune goriva tokom leta, a kapacitet rezervoara mu je 130 tona. Posadu aviona čine četiri osobe: pilot, kopilot, tehničar za naoružanje i tehničar za odbrambene sisteme.
Bombarder, koji je dizajnirao konstruktorski biro ”Tupoljev” iz sovjetske ere, dug je 54 metra, s masom praznog aviona od 110 tona, dok njegova maksimalna težina pri polijetanju doseže 275 tona. Može nositi do 12 nuklearnih projektila kratkog dometa, u prosjeku oko 3.500 kilometara.
Leteće nuklearno čudovište u blizini zračnog prostora NATO-a
Prvi model ovog “letećeg nuklearnog čudovišta” poletio je u decembru 1981. godine, a stvarna proizvodnja započela je 1984, da bi do 2000. godine bilo proizvedeno 35 komada. Moskva je zatim 2015. odlučila proizvoditi letjelicu u nadograđenoj verziji.Ovaj hipersonični strateški bombarder također ima mogućnost prilagodbe zakrivljenosti krila, površine od 400 kvadratnih metara, od 20 do 65 stepeni, a opremljen je motorima tipa “Kuznjecov”.
Rusija je u julu provela testove svog moćnog strateškog bombardera iznad Sjevernog pola, kada je letio u zraku sedam sati, u pratnji lovaca MiG-31.
Izazivao je krize koje su mogle prerasti u ratove
U više navrata su ove letjelice, koje Zapad naziva “Black Jack”, izazvale krize koje su gotovo prerasle u vojne sukobe s nekim zemljama Sjevernoatlantskog saveza (NATO).Jedan takav slučaj desio se kada je francuska ratna avijacija presrela dva aviona ovog tipa u februaru 2017. godine, dok su letjeli u blizini francuske obale.
Također, u julu 2021, dva ruska aviona istog tipa približila su se britanskom zračnom prostoru, prije nego što su ih lovci britanske ratne avijacije otjerali.
Komentirajući ove incidente, glavni sekretar NATO-a Jens Stoltenberg izjavio je tada da “Rusi naprosto testiraju našu spremnost, ali da postoji i namjera da pokažu silu i provociraju”. Naglasio je da njihova poruka glasi: “Ne bojimo se NATO-a, možemo vas napasti duboko i nanijeti vam bol ovim nuklearnim bombarderima”.
Zabrinutost je sve veća u posljednje vrijeme nakon što je ruski predsjednik Vladimir Putin ponovio svoje prijetnje da će pokrenuti nuklearni rat protiv zapadnog tabora, tačnije NATO-a. Moskva optužuje ovaj savez da potiče rusko-ukrajinski rat pružajući neograničenu vojnu podršku svom savezniku Kijevu.
Američki pandan bombarderu Tu-160, koji je jači?
Iako prednost u borbi ide u prilog “Bijelom labudu”, prema mišljenju stručnjaka u oblasti vojne avijacije, bombarder koji je po usporedbi najbliži “Tu-160” je američki pandan B-1 Lancer, višenamjenski strateški bombarder velikog dometa.Brzina mu je oko 1,2 Macha, a u stanju je letjeti na visini većoj od devet hiljada metara. Avion može letjeti oko Zemlje bez zaustavljanja, ako se napuni gorivom u zraku, stoji na web stranici američke kompanije “Boeing”, koja je uključena u proizvodnju B-1 Lancera.
Nosivost aviona je 33,3 tone, a može nositi 24 projektila s krilima. Dužina aviona iznosi oko 44,5 metara, visina 10,4 metra, razmak između krajeva krila 41,8 metara, a težina mu je veća od 86 tona. Kapacitet spremnika za gorivo ovog aviona iznosi 120,3 tone. Posada se sastoji od četiri osobe, a to su pilot, kopilot i dvojica oficira za naoružanje.
Najprije je dizajniran kao nuklearni bombarder, ali je od 1990-ih pretvoren u nenuklearni bombarder. Washington ga planira koristiti i nakon 2040. godine, a neke statistike su pokazale da je učestvovao u više od 12 hiljada borbenih letova od 2001. godine.
