Pored rata između Izraela i Irana, Srbija je ovih aprilskih dana u centru pažnje svjetske javnosti iz dva razloga: Prvo, zbog suprostavljanja donošenju Rezolucije u UN o genocidu u Srebrenici kojom će ubuduće 11. juli biti međunarodni dan sećanja na sve takve zločine u svijetu i drugo, zbog protivljenja prijemu Kosova u Savjet Evrope.
Neustavno rukovodstvo Srbije kao glavni argument protiv Rezolucije o genocidu, navodi da se time cijela srpska nacija proglašava za genocidnu a i Republika Srpska za genocidnu tvorevinu.
Šta se Kosova tiče srpski kvazipolitičari ne pominju Miloševićevo ratovanje, ubijanje i proterivanje Albanaca i kapitulaciju u Kumanovu 1999. već ističu da je Kosovo jednostrano proglasilo nezavisnost i da zbog toga ne može biti u Savjetu Evrope, niti u drugim međunarodnim organizacijama.
Više je nego jasno da takvim stavom inspiratori i organizatori i genocida u Srebrenici i rata na Kosovu bježe od sopstvene odgovornosti.
Jer svi su oni i danas na vlasti u Srbiji samo njega tj. Slobodana Miloševića nema.
Tvrdnja da se rezolucijom o Srebrenici Srbi proglašavaju za genocidan narod a Republika Srpska za genocidnu tvorevinu je čista laž jer se u nacrtu Rezolucije nigdje ne pominju ni Srbi, ni Srbija, ni Republika Srpska, već samo oni pojedinci za koje je utvrđeno da su u tome učestvovali. Rezolucijom se, citiram, bez rezerve osuđuju radnje koje veličaju osuđene za ratne zločine, zločine protiv čovječnosti i genocida, uključujući i one odgovorne za genocid u Srebrenici.
Neustavni vladalac Srbije izjavljuje da će inicijatori Rezolucije, a to su Njemačka i Ruanda, uz podršku SAD i Albanije, Turske i Bosne i Hercegovine, morati da se bore da se ta rezolucija usvoji jer će se, kako je rekao i Srbija junački boriti da se ne usvoji.
S druge strane, velikosrbin iz Republike Srpske Milorad Dodik preti da će se iste noći ako Rezolucija bude usvojena, Srpska otcjepiti od Bosne i Hercegovine.
Da Dodik nije nikakav političar već licemjer, manipulator i profiter, potvrđuje njegovo gostovanje na TV Face u Sarajevu 2007. godine, kada je decidirano tvrdio da se u Srebrenici dogodio genocid i da se to mora priznati, da počinioci moraju odgovarati, da bi došlo do pomirenja među narodima.
Zašto je današnji smješni diktator Republike Srpske okrenuo ćurak naopako, zna samo on, a svako razuman zna da su i Srebrenica i otcjepljenje Kosova posljedice.
Uzroci se kriju u zločinačkoj i ratnoj politici srpskog nacionalkomunističkog vožda Slobodana Miloševića i njegovog omiljenog opozicionara, pravosnažno osuđenog ratnog zločinca Hulje Šešelja.
Jer Milošević je poslije rušenja Berlinskog zida 1989. i pada komunizma u Sovjetskom savezu, kada su sve bivše jugoslovenske republike održale višestranačke izbore, decidirano objavio: „Komunisti su krvlju došli na vlast, krvlju će je i braniti.“
Odbio je svaki prijedlog o promeni političkog sistema i mirnog raspada bivše velike države i tako sačuvao vlast i opljačkao bivšu državnu i društvenu imovinu.
U Srebrenici je realizovan nacistički proglas današnjeg predsjednika Srbije koji je Parlamentu urlao: „Za jednog Srbina ubićemo sto Muslimana.“
Realizator je bio monstruozni zločinac Ratko Mladić, koji je poslije genocida u Srebrenici izjavio: „Ovo vam je osveta za sječu srpskih knezova prije Prvog srpskog ustanka.“
A poslije gubitka rata u Hrvatskoj i Bosni Milošević je krenuo u protjerivanje Albanaca sa Kosova da bi tamo naselio, sa hrvatskim kolegom Tuđmanom dogovoreno tzv. humanitarno preseljenje Srba iz Kninske Krajine, sa Banije, iz Korduna.
Kada mu je poslije odbijanja mirnovnog sporazuma u Rambujeu rečeno da će tadašnja Jugoslavija biti bombardovana, odgovorio je: „Bombardujte.“
Prema tome navodna junačka borba Srbije protiv Rezolucije o Srebrenici i prijema Kosova u Savjet Evrope nije ništa drugo nego bježanje od odgovornosti Miloševićevih inspiratora i organizatora zločinačke ratne politike.
Autor je urednik Sportsko-političke galaksije
Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.
Šta se Kosova tiče srpski kvazipolitičari ne pominju Miloševićevo ratovanje, ubijanje i proterivanje Albanaca i kapitulaciju u Kumanovu 1999. već ističu da je Kosovo jednostrano proglasilo nezavisnost i da zbog toga ne može biti u Savjetu Evrope, niti u drugim međunarodnim organizacijama.
Više je nego jasno da takvim stavom inspiratori i organizatori i genocida u Srebrenici i rata na Kosovu bježe od sopstvene odgovornosti.
Jer svi su oni i danas na vlasti u Srbiji samo njega tj. Slobodana Miloševića nema.
Tvrdnja da se rezolucijom o Srebrenici Srbi proglašavaju za genocidan narod a Republika Srpska za genocidnu tvorevinu je čista laž jer se u nacrtu Rezolucije nigdje ne pominju ni Srbi, ni Srbija, ni Republika Srpska, već samo oni pojedinci za koje je utvrđeno da su u tome učestvovali. Rezolucijom se, citiram, bez rezerve osuđuju radnje koje veličaju osuđene za ratne zločine, zločine protiv čovječnosti i genocida, uključujući i one odgovorne za genocid u Srebrenici.
Neustavni vladalac Srbije izjavljuje da će inicijatori Rezolucije, a to su Njemačka i Ruanda, uz podršku SAD i Albanije, Turske i Bosne i Hercegovine, morati da se bore da se ta rezolucija usvoji jer će se, kako je rekao i Srbija junački boriti da se ne usvoji.
S druge strane, velikosrbin iz Republike Srpske Milorad Dodik preti da će se iste noći ako Rezolucija bude usvojena, Srpska otcjepiti od Bosne i Hercegovine.
Da Dodik nije nikakav političar već licemjer, manipulator i profiter, potvrđuje njegovo gostovanje na TV Face u Sarajevu 2007. godine, kada je decidirano tvrdio da se u Srebrenici dogodio genocid i da se to mora priznati, da počinioci moraju odgovarati, da bi došlo do pomirenja među narodima.
Zašto je današnji smješni diktator Republike Srpske okrenuo ćurak naopako, zna samo on, a svako razuman zna da su i Srebrenica i otcjepljenje Kosova posljedice.
Uzroci se kriju u zločinačkoj i ratnoj politici srpskog nacionalkomunističkog vožda Slobodana Miloševića i njegovog omiljenog opozicionara, pravosnažno osuđenog ratnog zločinca Hulje Šešelja.
Jer Milošević je poslije rušenja Berlinskog zida 1989. i pada komunizma u Sovjetskom savezu, kada su sve bivše jugoslovenske republike održale višestranačke izbore, decidirano objavio: „Komunisti su krvlju došli na vlast, krvlju će je i braniti.“
Odbio je svaki prijedlog o promeni političkog sistema i mirnog raspada bivše velike države i tako sačuvao vlast i opljačkao bivšu državnu i društvenu imovinu.
U Srebrenici je realizovan nacistički proglas današnjeg predsjednika Srbije koji je Parlamentu urlao: „Za jednog Srbina ubićemo sto Muslimana.“
Realizator je bio monstruozni zločinac Ratko Mladić, koji je poslije genocida u Srebrenici izjavio: „Ovo vam je osveta za sječu srpskih knezova prije Prvog srpskog ustanka.“
A poslije gubitka rata u Hrvatskoj i Bosni Milošević je krenuo u protjerivanje Albanaca sa Kosova da bi tamo naselio, sa hrvatskim kolegom Tuđmanom dogovoreno tzv. humanitarno preseljenje Srba iz Kninske Krajine, sa Banije, iz Korduna.
Kada mu je poslije odbijanja mirnovnog sporazuma u Rambujeu rečeno da će tadašnja Jugoslavija biti bombardovana, odgovorio je: „Bombardujte.“
Prema tome navodna junačka borba Srbije protiv Rezolucije o Srebrenici i prijema Kosova u Savjet Evrope nije ništa drugo nego bježanje od odgovornosti Miloševićevih inspiratora i organizatora zločinačke ratne politike.
Autor je urednik Sportsko-političke galaksije
Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.
