Naučnici već stoljećima znaju da suncokreti prate kretanje Sunca, okrećući svoje cvjetove od istoka prema zapadu kako dan odmiče, ali dosad nisu znali zašto je tome tako.
Američko istraživanje pokazalo je da kretanje suncokreta za Suncem uzrokuje njihov unutarnji biološki sat, a te promjene pozicija biljke čine i većim i pčelama privlačnijim.
Najmanje od 1898. naučnici promatraju kako suncokreti počinju dan okrenuti prema istoku i tokom se dana polako okreću prema zapadu, da bi se tokom noći ponovo vratili na istok. Niko dosad nije uspio shvatiti što regulira taj proces. Kako bi ustanovili je li u pitanju biološki sat ili se biljke jednostavno kreću po nekom predodređenom rasporedu, američki biolozi proveli su niz eksperimenata. Prvo su suncokrete privezali kolcima tako da se ne mogu micati, a zatim ih postavili u posude koje su na početku dana okrenuli na zapad, suprotno od signala koje uobičajeno dobivaju od Sunca. Time su im uspjeli poremetiti ritam.
Zatim su ih postavili u laboratorij s fiksiranim umjetnim svjetlom i ustanovili da su se suncokreti nekoliko dana njihali naprijed-natrag.
Potom su napravili umjetno svjetlo koje se kreće od istoka prema zapadu. Suncokreti su uspjeli uskladiti svoje pokrete u skladu s kretanjem svjetla kada je ono pratilo 24-satni ritam, ali nisu kad je ritam promijenjen na 30 sati. Sve ih je to dovelo do zaključka da je u suncokretima nešto povezano s 24-satnim ritmom kretanja. Ali šta je to što zapravo uzrokuje kretanje suncokreta? Naučnici su ustanovili da jedna strana stabljike, ovisno o dobu dana, raste brže od druge strane. A to uzrokuje da biljka njiše svojim cvijetom.
Takav tip rasta je drugačiji od redovnog rasta suncokreta i javlja se na dnevnoj bazi, odnosno u 24-satnom ritmu. Pokazalo se da je to za biljku dosta važno jer su one okrenute od Sunca tokom eksperimenata imala 10 posto manje listove od prosječnih.
Također, suncokreti koji su ujutro bilo okrenuti prema istoku privukli su pet puta više pčela od onih umjetno okrenutih na zapad. To pokazuje da postoji evolucijska korist od toga što suncokreti "jure" za Suncem.
Najmanje od 1898. naučnici promatraju kako suncokreti počinju dan okrenuti prema istoku i tokom se dana polako okreću prema zapadu, da bi se tokom noći ponovo vratili na istok. Niko dosad nije uspio shvatiti što regulira taj proces. Kako bi ustanovili je li u pitanju biološki sat ili se biljke jednostavno kreću po nekom predodređenom rasporedu, američki biolozi proveli su niz eksperimenata. Prvo su suncokrete privezali kolcima tako da se ne mogu micati, a zatim ih postavili u posude koje su na početku dana okrenuli na zapad, suprotno od signala koje uobičajeno dobivaju od Sunca. Time su im uspjeli poremetiti ritam.
Zatim su ih postavili u laboratorij s fiksiranim umjetnim svjetlom i ustanovili da su se suncokreti nekoliko dana njihali naprijed-natrag.
Potom su napravili umjetno svjetlo koje se kreće od istoka prema zapadu. Suncokreti su uspjeli uskladiti svoje pokrete u skladu s kretanjem svjetla kada je ono pratilo 24-satni ritam, ali nisu kad je ritam promijenjen na 30 sati. Sve ih je to dovelo do zaključka da je u suncokretima nešto povezano s 24-satnim ritmom kretanja. Ali šta je to što zapravo uzrokuje kretanje suncokreta? Naučnici su ustanovili da jedna strana stabljike, ovisno o dobu dana, raste brže od druge strane. A to uzrokuje da biljka njiše svojim cvijetom.
Takav tip rasta je drugačiji od redovnog rasta suncokreta i javlja se na dnevnoj bazi, odnosno u 24-satnom ritmu. Pokazalo se da je to za biljku dosta važno jer su one okrenute od Sunca tokom eksperimenata imala 10 posto manje listove od prosječnih.
Također, suncokreti koji su ujutro bilo okrenuti prema istoku privukli su pet puta više pčela od onih umjetno okrenutih na zapad. To pokazuje da postoji evolucijska korist od toga što suncokreti "jure" za Suncem.
