Nesuglasice koje već nedjeljama truju atmosferu između Pariza i Berlina toliko su se produbile da je pitanje da li uopšte dele istu viziju Evropske unije. Razlog za razilaženje je i različita politika prema zemljama na Zapadnom Balkanu, prenosi N1.
Pariz i Berlin ne govore istim jezikom kada je riječ o pitanjima odbrane i energetike. O tome svjedoči i otkazivanje u posljednjem trenutku sastanka članova francuske i njemačke vlade koji je trebalo da se održi sljedeće nedjelje. Vijest o odlaganju sastanka za januar saopštena je uoči samita Evropske unije, 20. i 21. oktobra.
U Berlinu nisu krili razloge za ovo odlaganje.
„Postoji niz tema oko kojih još nismo uspjeli da se usaglasimo“, objasnio je portparol njemačke vlade.
U francuskoj prestonici su do nedavno ova razilaženja pripisivali novoj vladi u Berlinu, koja je sastavljena od tri partije koje se međusobno ne slažu najbolje.
Šum u francusko-njemačkim odnosima kulminirao je kada je francuski predsjednik Emmanuel Macron uoči samita EU izjavio kako ne bi bilo dobro da se Njemačka izoluje.
„Nije dobro ni za Njemačku ni za Evropu da se ona izoluje“, rekao je novinarima u Briselu, dodajući da želi da sačuva evropsko jedinstvo, kao i prijateljstvo i savez Njemačke i Francuske.
Nekoliko sati kasnije saopšteno da će se francuski predsjednik i njemački kancelar Olaf Scholz sastati 26. oktobra, što je protumačeno kao želja da se smire tenzije, kao i njihov sastanak u četiri oka na marginama evropskog samita.
Pariz i Berlin su se proteklih godina razilazili oko pitanja budžetske politike, odgovora na krize sa kojima se Evropska unija suočila i pitanja zajedničke evropske odbrane. Rat u Ukrajini je produbio ove podjele.
Kada je riječ o odbrani, Pariz je zabrinut jer vidi da Berlin donosi odluke koje su u suprotnosti sa idejom evropskog suvereniteta.
Njemačka je odlučila da kupi američke bombardere F35, koje mogu da opreme nuklearnim glavama, i jedna je od 14 evropskih zemalja koje su naručile protivraketne sisteme od Izraela.
Na ove odluke Berlina na koje Pariz gleda sa negodovanjem nadovezuju se problemi vezani za francusko-njemačke vojne programe proizvodnje nove generacije naoružanja.
Druga ključna tema oko koje se dva ključna evropska saveznika razilaze je energija. Njemačku odranije iritira što Francuska nije odustala od nuklearnih centrala, koje Pariz promoviše kao način da smanji zavisnost od ruskog gasa.
Berlin namjerava da svoje centrale ugasi do 2023, ne odustajući od odluke koju su njemačke vlasti donele nakon katastrofe u Fukušimi.
Različito viđenje energetske politike je naročito izraženo od kada su Zeleni ušli u njemačku vladu. Berlin je zainteresovan za izgradnju francusko-španskog gasovoda iz koga bi se snabdjevala Njemačka, za šta Pariz ne pokazuje interesovanje. Njemačka se sa svoje strane protivi ograničenju cijena gasa, za šta se zalaže Francuska.
Pariz je bio neprijatno iznenađen odlukom Berlina da izdvoji 200 milijardi eura pomoći svojim industrijalcima i građanima zbog rasta cijena energenata. Većina evropskih zemalja koje se zalažu za solidarnu evropsku politiku, što podrazumeva i ograničenje cijena gasa i električne energije, zatečena je ovom jednostranom mjerom Njemačke.
Za zemlje koje nemaju sredstva da smanje posljedice krize kod kuće odluke na evropskom nivou su od presudnog značaja.
Razlog za razilaženje je i različita politika prema zemljama na Zapadnom Balkanu. Berlin je za njihovo uključivanje u Evropsku uniju, kao način da se otrgnu od ruskog i kineskog uticaja, dok je Pariz protiv daljeg proširenja, dok se ne srede prilike unutar unije, zbog čega je Macron u maju lansirao ideju o Evropskoj političkoj zajednici čiji je prvi sastanak održan u Pragu 6. oktobra, u prisustvu 44 evropskih šefova država i vlada.
Tenzije između dvije vodeće sile Evropske unije su utoliko veće zato što se mijenja odnos snaga unutar Evropske unije. Težište moći se pomera ka sjeveru i ka istoku, čemu doprinosi i rat u Ukrajini.
Zemlje na istočnom krilu Evropske unije, baltičke zemlje kao i Finska i Švedska sve otvorenije kritikuju Francusku i Njemačku zbog odnosa prema Rusiji i njenom predsjedniku Vladimiru Putinu, smatrajući da su bili suviše popustljivi prije i po izbijanju rata u Ukrajini.
Francuska je naročito izolovana u svojoj ambiciji da se izbori za ideju evropskog suvereniteta i strateške autonomije, o evropskoj odbrani nezavisnoj od američkog uticaja. Njemačke se više od Francuske oslanja na savez sa SAD i zemljama istočne Evrope koje su okrenute Vašingtonu.
Njemačka ima velikih problema zbog krize sa energentima, ali je njena geopolitička pozicija bolja od Francuske. Perspektiva daljeg širenja na istok i novih članica u Evropskoj uniji joj ide na ruku jer će tako postati centar Evrope. To će još više osnažiti njenu ekonomsku i političku poziciju unutar Evropske unije, na šta Francuska gleda sa podozrenjem.
Izvor: N1 Info
U Berlinu nisu krili razloge za ovo odlaganje.
„Postoji niz tema oko kojih još nismo uspjeli da se usaglasimo“, objasnio je portparol njemačke vlade.
U francuskoj prestonici su do nedavno ova razilaženja pripisivali novoj vladi u Berlinu, koja je sastavljena od tri partije koje se međusobno ne slažu najbolje.
Šum u francusko-njemačkim odnosima kulminirao je kada je francuski predsjednik Emmanuel Macron uoči samita EU izjavio kako ne bi bilo dobro da se Njemačka izoluje.
„Nije dobro ni za Njemačku ni za Evropu da se ona izoluje“, rekao je novinarima u Briselu, dodajući da želi da sačuva evropsko jedinstvo, kao i prijateljstvo i savez Njemačke i Francuske.
Nekoliko sati kasnije saopšteno da će se francuski predsjednik i njemački kancelar Olaf Scholz sastati 26. oktobra, što je protumačeno kao želja da se smire tenzije, kao i njihov sastanak u četiri oka na marginama evropskog samita.
Pariz i Berlin su se proteklih godina razilazili oko pitanja budžetske politike, odgovora na krize sa kojima se Evropska unija suočila i pitanja zajedničke evropske odbrane. Rat u Ukrajini je produbio ove podjele.
Kada je riječ o odbrani, Pariz je zabrinut jer vidi da Berlin donosi odluke koje su u suprotnosti sa idejom evropskog suvereniteta.
Njemačka je odlučila da kupi američke bombardere F35, koje mogu da opreme nuklearnim glavama, i jedna je od 14 evropskih zemalja koje su naručile protivraketne sisteme od Izraela.
Na ove odluke Berlina na koje Pariz gleda sa negodovanjem nadovezuju se problemi vezani za francusko-njemačke vojne programe proizvodnje nove generacije naoružanja.
Druga ključna tema oko koje se dva ključna evropska saveznika razilaze je energija. Njemačku odranije iritira što Francuska nije odustala od nuklearnih centrala, koje Pariz promoviše kao način da smanji zavisnost od ruskog gasa.
Berlin namjerava da svoje centrale ugasi do 2023, ne odustajući od odluke koju su njemačke vlasti donele nakon katastrofe u Fukušimi.
Različito viđenje energetske politike je naročito izraženo od kada su Zeleni ušli u njemačku vladu. Berlin je zainteresovan za izgradnju francusko-španskog gasovoda iz koga bi se snabdjevala Njemačka, za šta Pariz ne pokazuje interesovanje. Njemačka se sa svoje strane protivi ograničenju cijena gasa, za šta se zalaže Francuska.
Pariz je bio neprijatno iznenađen odlukom Berlina da izdvoji 200 milijardi eura pomoći svojim industrijalcima i građanima zbog rasta cijena energenata. Većina evropskih zemalja koje se zalažu za solidarnu evropsku politiku, što podrazumeva i ograničenje cijena gasa i električne energije, zatečena je ovom jednostranom mjerom Njemačke.
Za zemlje koje nemaju sredstva da smanje posljedice krize kod kuće odluke na evropskom nivou su od presudnog značaja.
Razlog za razilaženje je i različita politika prema zemljama na Zapadnom Balkanu. Berlin je za njihovo uključivanje u Evropsku uniju, kao način da se otrgnu od ruskog i kineskog uticaja, dok je Pariz protiv daljeg proširenja, dok se ne srede prilike unutar unije, zbog čega je Macron u maju lansirao ideju o Evropskoj političkoj zajednici čiji je prvi sastanak održan u Pragu 6. oktobra, u prisustvu 44 evropskih šefova država i vlada.
Tenzije između dvije vodeće sile Evropske unije su utoliko veće zato što se mijenja odnos snaga unutar Evropske unije. Težište moći se pomera ka sjeveru i ka istoku, čemu doprinosi i rat u Ukrajini.
Zemlje na istočnom krilu Evropske unije, baltičke zemlje kao i Finska i Švedska sve otvorenije kritikuju Francusku i Njemačku zbog odnosa prema Rusiji i njenom predsjedniku Vladimiru Putinu, smatrajući da su bili suviše popustljivi prije i po izbijanju rata u Ukrajini.
Francuska je naročito izolovana u svojoj ambiciji da se izbori za ideju evropskog suvereniteta i strateške autonomije, o evropskoj odbrani nezavisnoj od američkog uticaja. Njemačke se više od Francuske oslanja na savez sa SAD i zemljama istočne Evrope koje su okrenute Vašingtonu.
Njemačka ima velikih problema zbog krize sa energentima, ali je njena geopolitička pozicija bolja od Francuske. Perspektiva daljeg širenja na istok i novih članica u Evropskoj uniji joj ide na ruku jer će tako postati centar Evrope. To će još više osnažiti njenu ekonomsku i političku poziciju unutar Evropske unije, na šta Francuska gleda sa podozrenjem.
Izvor: N1 Info
