Izjveštaj Instituta za spoljnu politiku Škole za napredne međunarodne studije (SAIS) i Vilsonovog centra sa sjedištem u SAD naglašava da bi priznanje Kosova od strane četiri države članice NATO, koje to nisu učinile, trebalo iskoristiti za rješavanje pitanja Kosova, prenosi Gazeta Exspress.
Izvještaj pod naslovom "Od krize do konvergencije: Strategija za rješavanje nestabilnosti na njenom izvoru" predlaže novu zapadnu strategiju za stvaranje uslova koji bi omogućili sporazum između Kosova i Srbije.
Analitičar Edward Joseph rekao je juče tokom debate o toj strategiji da očigledno "čaša nije do pola puna" u regionu Zapadnog Balkana, koji je i dalje u problemu.
On je rekao da Srbija ima etnonacionalističke aspiracije prema Kosovu, BiH i Crnoj Gori" i naveo je da je vlast u Srbiji orijentisana na neliberalne vlasti, Rusije i Kine, a da Srbiju u okviru Evropske unije štiti neliberalna evropska sila, Mađarska.
Joseph je podvukao da to ne znači da druge zemlje nemaju etnonacionalističke agende, poput "velike Albanije" ili podjele BiH, već su takve agende ograničene zapadnom orijentacijom.
"Hrvatska i Albanija su zemlje NATO, što otežava svaku namjeru da se promjene granice", rekao je on.
Ali Srbija, kaže Joseph, nema takvih ograničenja, već predstavlja "lažnu ravnotežu između istoka i zapada", i navodi da je neshvatljivo gdje predsednik Srbije Aleksandar Vučić nalazi moć da osujeti susjede i da istovremeno zbuni američke i evropske diplomate, koji Srbiju nazivaju liderom u regionu, jer radi sa Kinom i Rusijom.
"Smatramo da Srbija ima uticaj na Kosovo i preko njega protiv Sjedinjenih Država i Evropske unije. A ove poluge se odnose na zemlje EU koje ne priznaju nezavisnost Kosova, od kojih su četiri članice NATO", rekao je Joseph, ističući da je odnos zemalja koje ne priznaju Kosovo stvorio mogućnosti da Srbija ometa napredak Kosova ka EU i NATO.
On je rekao da je izlaz usaglašavanje stavova četiri zemlje koje ne priznaju nezavisnost Kosova, Španije, Slovačke, Rumunije i Grčke, sa većinom država članica NATO koje već priznaju Kosovo. On je rekao da bi Grčka, iz svojih strateških razloga, bila zainteresovana da prizna Kosovo.
"Vjerujemo da bi to imalo potencijalan i brz uticaj na Srbiju, jer bi put Kosova u NATO, čak i kroz Partnerstvo za mir, smanjio mogućnosti Srbije, čak ga i eliminisao", rekao je Joseph.
On je naveo da bi usaglašavanje politika stvorilo mogućnosti da Srbija izađe iz te situacije, a da to ne znači stvaranje prostora za ujedinjenje Kosova i Albanije. Naglasio je da bi SAD trebalo da zaprete sankcijama svakom lideru na Kosovu ili u Albaniji koji bi promovisao uniju Kosova i Albanije.
Predavač na Univerzitetu Džordžtaun Julija Joja iz Rumunije rekla je da Bukurešt sa zabrinutošću posmatra pristup Mađarske dijelovima Rumunije i mađarskoj manjini, uključujući približavanje mađarskog lidera Viktora Orbana sa ruskim predsjednikom Vladimirom Putinom.
"Ne vidim da je pozicija Rumunije nepromjenljiva ili tvrdoglava, već je u svjetlu rumunske percepcije bezbjednosti", rekla je ona i istakla da se Kosovo povremeno pojavljuje kao pitanje koje nije prioritet za Rumuniju.
Jan Cingel iz Slovačkog Instituta za strateške analize rekao je da je njegova zemlja slična Rumuniji, gdje živi mađarska manjina, dok je primjetio da Slovaci i dalje imaju jaka proruska osjećanja, iako je to teško objasniti.
Predstavnik Kosovskog instituta za kreiranje politike Lulzim Peci rekao je da je članstvo u NATO strateški prioritet za Kosovo.
On je dodao da Kina i Rusija vrše uticaj u regionu ne zbog svoje moći, već "zato što su određene zemlje odlučile da otvore vrata tom uticaju" i da su akcije SAD i EU od suštinskog značaja u regionu.
U tom kontekstu, on je rekao da je period prije januara 2025. godine, koji se poklapa sa prestankom prvog mandata predsjednika SAD Joe Bidena i mandatom aktuelne Evropske komisije, vrijeme kada treba da bude završen proces normalizacije odnosa Kosova i Srbije.
Igor Bandović iz Beogradskog centra za bezbjednosnu politiku rekao je da na Zapadnom Balkanu ne postoji bezbjednosna prijetnja, ali da su problemi nasljeđeni iz ratova, nedostatak demokratskog upravljanja i, što je najvažnije, rekao je, Zapad odavno nije imao bilo kakve ambicije za Balkan. On je naveo da "srpski lideri vide Rusiju i Kinu kao model za vođenje zemlje".
Autori studije pozivaju na jedinstven stav Zapada o Kosovu koji bi pomogao u obuzdavanju ruskog uticaja u drugim dijelovima, uključujući Bosnu i Hercegovinu, koja se suočava sa najgorom krizom od kraja rata 1990-ih.
Analitičar Edward Joseph rekao je juče tokom debate o toj strategiji da očigledno "čaša nije do pola puna" u regionu Zapadnog Balkana, koji je i dalje u problemu.
On je rekao da Srbija ima etnonacionalističke aspiracije prema Kosovu, BiH i Crnoj Gori" i naveo je da je vlast u Srbiji orijentisana na neliberalne vlasti, Rusije i Kine, a da Srbiju u okviru Evropske unije štiti neliberalna evropska sila, Mađarska.
Joseph je podvukao da to ne znači da druge zemlje nemaju etnonacionalističke agende, poput "velike Albanije" ili podjele BiH, već su takve agende ograničene zapadnom orijentacijom.
"Hrvatska i Albanija su zemlje NATO, što otežava svaku namjeru da se promjene granice", rekao je on.
Ali Srbija, kaže Joseph, nema takvih ograničenja, već predstavlja "lažnu ravnotežu između istoka i zapada", i navodi da je neshvatljivo gdje predsednik Srbije Aleksandar Vučić nalazi moć da osujeti susjede i da istovremeno zbuni američke i evropske diplomate, koji Srbiju nazivaju liderom u regionu, jer radi sa Kinom i Rusijom.
"Smatramo da Srbija ima uticaj na Kosovo i preko njega protiv Sjedinjenih Država i Evropske unije. A ove poluge se odnose na zemlje EU koje ne priznaju nezavisnost Kosova, od kojih su četiri članice NATO", rekao je Joseph, ističući da je odnos zemalja koje ne priznaju Kosovo stvorio mogućnosti da Srbija ometa napredak Kosova ka EU i NATO.
On je rekao da je izlaz usaglašavanje stavova četiri zemlje koje ne priznaju nezavisnost Kosova, Španije, Slovačke, Rumunije i Grčke, sa većinom država članica NATO koje već priznaju Kosovo. On je rekao da bi Grčka, iz svojih strateških razloga, bila zainteresovana da prizna Kosovo.
"Vjerujemo da bi to imalo potencijalan i brz uticaj na Srbiju, jer bi put Kosova u NATO, čak i kroz Partnerstvo za mir, smanjio mogućnosti Srbije, čak ga i eliminisao", rekao je Joseph.
On je naveo da bi usaglašavanje politika stvorilo mogućnosti da Srbija izađe iz te situacije, a da to ne znači stvaranje prostora za ujedinjenje Kosova i Albanije. Naglasio je da bi SAD trebalo da zaprete sankcijama svakom lideru na Kosovu ili u Albaniji koji bi promovisao uniju Kosova i Albanije.
Predavač na Univerzitetu Džordžtaun Julija Joja iz Rumunije rekla je da Bukurešt sa zabrinutošću posmatra pristup Mađarske dijelovima Rumunije i mađarskoj manjini, uključujući približavanje mađarskog lidera Viktora Orbana sa ruskim predsjednikom Vladimirom Putinom.
"Ne vidim da je pozicija Rumunije nepromjenljiva ili tvrdoglava, već je u svjetlu rumunske percepcije bezbjednosti", rekla je ona i istakla da se Kosovo povremeno pojavljuje kao pitanje koje nije prioritet za Rumuniju.
Jan Cingel iz Slovačkog Instituta za strateške analize rekao je da je njegova zemlja slična Rumuniji, gdje živi mađarska manjina, dok je primjetio da Slovaci i dalje imaju jaka proruska osjećanja, iako je to teško objasniti.
Predstavnik Kosovskog instituta za kreiranje politike Lulzim Peci rekao je da je članstvo u NATO strateški prioritet za Kosovo.
On je dodao da Kina i Rusija vrše uticaj u regionu ne zbog svoje moći, već "zato što su određene zemlje odlučile da otvore vrata tom uticaju" i da su akcije SAD i EU od suštinskog značaja u regionu.
U tom kontekstu, on je rekao da je period prije januara 2025. godine, koji se poklapa sa prestankom prvog mandata predsjednika SAD Joe Bidena i mandatom aktuelne Evropske komisije, vrijeme kada treba da bude završen proces normalizacije odnosa Kosova i Srbije.
Igor Bandović iz Beogradskog centra za bezbjednosnu politiku rekao je da na Zapadnom Balkanu ne postoji bezbjednosna prijetnja, ali da su problemi nasljeđeni iz ratova, nedostatak demokratskog upravljanja i, što je najvažnije, rekao je, Zapad odavno nije imao bilo kakve ambicije za Balkan. On je naveo da "srpski lideri vide Rusiju i Kinu kao model za vođenje zemlje".
Autori studije pozivaju na jedinstven stav Zapada o Kosovu koji bi pomogao u obuzdavanju ruskog uticaja u drugim dijelovima, uključujući Bosnu i Hercegovinu, koja se suočava sa najgorom krizom od kraja rata 1990-ih.
