Osnivač i lider Srpskog pokreta obnove Vuk Drašković već godinama izaziva burne reakcije srpskih nacionalista, ukazujući na sve zablude raznih "srpskih svetova" i sličnih anahronizama koje nikome, pa ni Srbima neće donijeti ništa dobro.
U ovdašnjoj javnosti Drašković je, istina, nerijetko percipiran kao nacionalista (uzimajući u obzir njegove "rane radove", to nije bez osnova), iako je on u intervjuima često naglašavao da su od njega pravile agenture Slobodana Miloševića, onog istog koji je započeo i vodio ratove devedesetih, te da je bio otvoreni protivnik ratova.
Drašković je, s druge strane, jedan od rijetkih srpskih političara koji je u vrijeme dok je trajao rat u BiH usred Beograda, kao i u izjavama za medije, govorio kako je Radovan Karadžić ratni zločinac, ukazujući na svu pogubnost ratova na prostorima bivše Jugoslavije, ali srbijanske i srpske uloge u devedesetima. Zamalo je to platio glavom, kao i toliki drugi, poput Ivana Stambolića.
Drašković je, iako je rođen u Vojvodini, djetinjstvo i mladalačke dane proveo u Gacku. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Hercegovini, a Pravni fakultet u Beogradu. Tokom 70-tih je radio kao novinar, a jedno vrijeme i dopisnik Tanjuga iz Afrike
Potom se posvetio književnosti, a kasnije i politici. U međuvremenu, postao je jedan od najpoznatijih disidenata i opozicionara, a preživio je i nekoliko atentata Miloševićevog režima. Poslije pada Miloševića postao je i ministar vanjskih poslova ondašnje Srbije i Crne Gore.
U kolumni u listu "Danas" Drašković upozorava da smo "pred vratima rata".
"Kao da je savremeni svet repriza sveta od pre stotinu godina. Zapad se povlači i uzmiče svuda. I, sve češće, Zapad svojom tehnologijom, kapitalom, pohlepom za profitom, osnažuje i velike i male diktatore. Kao da se više ne zna ni šta je ni gde je 'demokratski Zapad'. Evropska unija jeste kolos, i demokratski, i ekonomski, i tehnološki, ali nema ni institucije ni mehanizma koji može da Uniju brani ni od spoljnih ni od unutrašnjih diverzija", piše Drašković.
Kao primjer navodi da se u Bundestag probila "Alternativa za Njemačku".
"Ta partija ima tri oca: Gestapo, KGB i Štazi. Britanija napustila Evropsku uniju. Navlače se oblaci na savezništvo SAD i Francuske", ističe on.
Prema njegovim riječima, "sve su češći glasovi da se EU odveže od Amerike. Ignoriše se istina da su Amerika i NATO jedina odbrana Evrope".
"Na Balkanu vri. Tragični ratovi iz devedesetih kao da nisu završeni. BiH je blokirana država. Bugarska ne dopušta Severnoj Makedoniji, članici NATO, kretanje ka Evropskoj uniji. Kosovo je 'srce Srbije', a nije u Srbiji. Crnu Goru, članicu NATO alijanse i državu koja je bila pred članstvom u EU, unutrašnja i spoljna agresija guraju ka provaliji, ka građanskom ratu. I Srbija je dramatično, iznutra, podeljena i zavađena, a pokliči o ujedinjenju "srpskog sveta" potresaju čitav region… Širom sveta svuda je sve farsično i pred pucanjem. Pred ratom. Kao posle Minhena 1938. godine", zaključio je Drašković.
Drašković je, s druge strane, jedan od rijetkih srpskih političara koji je u vrijeme dok je trajao rat u BiH usred Beograda, kao i u izjavama za medije, govorio kako je Radovan Karadžić ratni zločinac, ukazujući na svu pogubnost ratova na prostorima bivše Jugoslavije, ali srbijanske i srpske uloge u devedesetima. Zamalo je to platio glavom, kao i toliki drugi, poput Ivana Stambolića.
Drašković je, iako je rođen u Vojvodini, djetinjstvo i mladalačke dane proveo u Gacku. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Hercegovini, a Pravni fakultet u Beogradu. Tokom 70-tih je radio kao novinar, a jedno vrijeme i dopisnik Tanjuga iz Afrike
Potom se posvetio književnosti, a kasnije i politici. U međuvremenu, postao je jedan od najpoznatijih disidenata i opozicionara, a preživio je i nekoliko atentata Miloševićevog režima. Poslije pada Miloševića postao je i ministar vanjskih poslova ondašnje Srbije i Crne Gore.
U kolumni u listu "Danas" Drašković upozorava da smo "pred vratima rata".
"Kao da je savremeni svet repriza sveta od pre stotinu godina. Zapad se povlači i uzmiče svuda. I, sve češće, Zapad svojom tehnologijom, kapitalom, pohlepom za profitom, osnažuje i velike i male diktatore. Kao da se više ne zna ni šta je ni gde je 'demokratski Zapad'. Evropska unija jeste kolos, i demokratski, i ekonomski, i tehnološki, ali nema ni institucije ni mehanizma koji može da Uniju brani ni od spoljnih ni od unutrašnjih diverzija", piše Drašković.
Kao primjer navodi da se u Bundestag probila "Alternativa za Njemačku".
"Ta partija ima tri oca: Gestapo, KGB i Štazi. Britanija napustila Evropsku uniju. Navlače se oblaci na savezništvo SAD i Francuske", ističe on.
Prema njegovim riječima, "sve su češći glasovi da se EU odveže od Amerike. Ignoriše se istina da su Amerika i NATO jedina odbrana Evrope".
"Na Balkanu vri. Tragični ratovi iz devedesetih kao da nisu završeni. BiH je blokirana država. Bugarska ne dopušta Severnoj Makedoniji, članici NATO, kretanje ka Evropskoj uniji. Kosovo je 'srce Srbije', a nije u Srbiji. Crnu Goru, članicu NATO alijanse i državu koja je bila pred članstvom u EU, unutrašnja i spoljna agresija guraju ka provaliji, ka građanskom ratu. I Srbija je dramatično, iznutra, podeljena i zavađena, a pokliči o ujedinjenju "srpskog sveta" potresaju čitav region… Širom sveta svuda je sve farsično i pred pucanjem. Pred ratom. Kao posle Minhena 1938. godine", zaključio je Drašković.
