Dugogodišnji novinar i publicista iz Prizrena Fahri Musljiu najavio je da će dugometražni dokumentarni film o Bekimu Fehmiuu biti premijerno prikazan 15. juna ove godine, na godišnjicu smrti slavnog glumca, i to istovremeno u Prizrenu, Tirani i Beogradu, a kasnije i u ostalim gradovima regiona.
Musliu, koji je scenarista filma je potvrdio da je krajem januara 2020. zvanično počelo snimanje dokumentarnog filma „Bekim Fehmiu“ posvećenog liku i delu najvećeg albanskog filmskog glumca u prošlom veku, koji je stekao svetsku slavu.
Film će se, osim u Beogradu, snimati u Zagrebu, Sarajevu, Prištini, Prizrenu, Tirani, Skadru, Skoplju, Rimu, Kanu i Njujorku, i biće realizovan na tri jezika – albanskom, srpskom i engleskom.
Kako je istakao Musljiu, „projekat je komplikovan jer nema nijedne žive televizijske izjave glumca“, a sam dokumentarni film nema svoju naraciju već o Bekimu govore članovi porodice, reditelji, glumci, kolege, prijatelji, školski drugovi, filmski kritičari.
Među njima su, kako je naveo: Puriša Đorđević, Goran Marković, Olivera Katarina, Milan Vlajčić, Miljenko Jergović, Branislav Lečić, kao i supruga Branka Petrić, sin Uliks, brat Arsin i druge ličnosti sa Kosova, iz Albanije, Hrvatske i Bosne. Musljiu je rekao da je dogovoren i razgovor sa Klaudijom Kardinale i još dvojicom italijanskih glumaca, kao i sa filmskim zvezdama Irenom Papas, Kendis Bergen i drugima.
Reditelj filma je Valmir Tertini, producent Jaklid Gaće iz kuće Sinemanija iz Tirane, a kamermani Endi Vodža i Afrim Pepoši, istakao je Musljiu i dodao da je snimanje počelo nakon dugih priprema uz dobru volju i odlučnost članova ekipe, ali bez dovoljno finansijskih sredstava.
Rekao je da je, za sada, ovaj projekt podržao centar nacionalne kinematografije Albanije, dok ga nije podržao Centar kinematografije Kosova, i dodao da se nada da će film naići na razumevanje kulturnih institucija na Kosovu, u Srbiji i regionu.
Bekim Fehmiu je rođen u Sarajevu, 1. juna 1936. godine. Studirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Mate Miloševića.
U bivšoj Jugoslaviji je bio velika zvezda 1960-ih i 1970-ih godina, proslavio se u crnotalasnom filmu „Skupljači perja“ koji je dobio Gran pri na Kanskom festivalu, ali je glumio i u drugim delovima Evrope, naročito u Italiji.
Prvi je glumac iz istočnog bloka koji je probio „gvozdenu zavesu“ i snimao za zapadne produkcije nakon uspeha filma „Skupljači perja“.
Samoinicijativno je prestao da se bavi glumom 1987. godine, kako je rekao, „u znak protesta zbog antialbanske propagande“.
