Davne 1907. godine beogradska čaršija se silno zabavljala čitajući u svim novinama upozorenje koje je čuvena beogradska vidovnjakinja, Spasenija Cana Jovanović izrekla arhitekti Jovanu Ilkiću povodom odabira mjesta za podizanje nove zgrade parlamenta
"Kralj je grdno sogrešenije načinio prilikom izbora mesta gde će Dom graditi, jer tako važno zdanje ne sme da počiva na ukletom mestu! Reci kralju da se mane ćorava posla", rekla je tada vidovnjakinja Cana.
Kako su se neka od njenih predviđanja ostvarivala, Cana je postala miljenica beogradske čaršije, a kada je u šaljivom tonu njenu "pobunu" prenijela cjelokupna ondašnja štampa čiji je tiraž iznosio oko 80.000 primjeraka, Ilikić se ozbiljno zabrinuo. Cana je tvrdila da ni on, ni kralj neće dočekati da vide dovršenu zgradu: "Zidate u Srbiju, no ona Srbima neće služiti za vek!"
Odluku da baš na tom mjestu digne zgradu parlamenta, Petar Prvi Karađorđević je donio vođen istorijskom činjenicom da je tu, kod Batal džamije, održan prvi srpski narodni sabor na kojem je 30. novembra 1830. pročitan sultanov hatišerif o djelimičnoj autonomiji Srbije. Inače, ostaci Batal džamije, nekada najvećeg zdanja poslije Aja Sofije, nalazili su se na mjestu današnjeg platoa Narodne skupštine.
Uplašen izrečenim proročanstvom, uzalud je Ilkić molio vladara da promijeni lokaciju. Vjerujući da je riječ o samo još jednoj "babskoj gluposti", kralj je u čast svog sina Đorđa koji je tada napunio 20 godina, 27. avgusta 1907. postavio kamen temeljac današnjeg srpskog parlamenta, a na pergamentu koji je tom prilikom položio, osim samog kralja i mitropolita Dimitrija našlo se i ime arhitekte, Jovana Ilkića.
Vidjevši početak radova, Cana je izrekla još jedno crno proročanstvo: "Neće dobro da se svrši, zidate na zavezanom mestu. Đorđe neće videti krunu na glavi, a ni onaj ko dođe nakon Petra, neće dočekati kraj ovom zidaniju."
Vjeruje se da je gatara mislila na rimsko groblje čiji je dio iskopan tokom priprema za temelje, kao i da se na mjestu gdje je danas Bulevar kralja Aleksandra nekada nalazio Carigradski drum, a u neposrednoj blizini Batal džamija.
Činjenica je da se ova zgrada zidala u burnom istorijskom periodu koji je nastupio narednih tridesetak godina, kao i da su svi imenovani na pergamentu tokom tog perioda preminuli, kao i da je u ratnom vihoru odlučeno da prijesto ne naslijedi Đorđe, već njegov brat, Aleksandar.
Nakon stvaranja prvo Kraljevine SHS, a potom i Jugoslavije, kada je na novog vladara vršen pritisak da se radovi nastave, Spasenija je izrekla gotovo isto proročanstvo novom vladaru: "Ni ti nećeš živ dočekati izgradnju Doma."
Kralj Aleksandar je tada riješio da malo uspori radove, zbog čega je u javnosti bio podvrgnut opštem podsmjehu.
Kralj Aleksandar je ubijen u Marseilleu 9. oktobra 1934. čime je na najgori mogući način ostvareno još jedno Canino proročanstvo, ali to nije spriječilo Krasnova da nastavi radove po planu. Zgrada je osveštana samo dvije godine kasnije, 18. oktobra 1936. kada su se u nju uselili predstavnici Kraljevine Jugoslavije.
Od tada do danas, u ovoj zgradi su vladala poslanstva šest država, i sve te države su brzo otišle u istoriju: Kraljevina Jugoslavija, DFNR Jugoslavija, FNR Jugoslavija, SFRJ, SR Jugoslavija, i Državna zajednica Srbije i Crne Gore.
(SB / Sedmica)
Kako su se neka od njenih predviđanja ostvarivala, Cana je postala miljenica beogradske čaršije, a kada je u šaljivom tonu njenu "pobunu" prenijela cjelokupna ondašnja štampa čiji je tiraž iznosio oko 80.000 primjeraka, Ilikić se ozbiljno zabrinuo. Cana je tvrdila da ni on, ni kralj neće dočekati da vide dovršenu zgradu: "Zidate u Srbiju, no ona Srbima neće služiti za vek!"
Odluku da baš na tom mjestu digne zgradu parlamenta, Petar Prvi Karađorđević je donio vođen istorijskom činjenicom da je tu, kod Batal džamije, održan prvi srpski narodni sabor na kojem je 30. novembra 1830. pročitan sultanov hatišerif o djelimičnoj autonomiji Srbije. Inače, ostaci Batal džamije, nekada najvećeg zdanja poslije Aja Sofije, nalazili su se na mjestu današnjeg platoa Narodne skupštine.
Uplašen izrečenim proročanstvom, uzalud je Ilkić molio vladara da promijeni lokaciju. Vjerujući da je riječ o samo još jednoj "babskoj gluposti", kralj je u čast svog sina Đorđa koji je tada napunio 20 godina, 27. avgusta 1907. postavio kamen temeljac današnjeg srpskog parlamenta, a na pergamentu koji je tom prilikom položio, osim samog kralja i mitropolita Dimitrija našlo se i ime arhitekte, Jovana Ilkića.
Vidjevši početak radova, Cana je izrekla još jedno crno proročanstvo: "Neće dobro da se svrši, zidate na zavezanom mestu. Đorđe neće videti krunu na glavi, a ni onaj ko dođe nakon Petra, neće dočekati kraj ovom zidaniju."
Vjeruje se da je gatara mislila na rimsko groblje čiji je dio iskopan tokom priprema za temelje, kao i da se na mjestu gdje je danas Bulevar kralja Aleksandra nekada nalazio Carigradski drum, a u neposrednoj blizini Batal džamija.
Činjenica je da se ova zgrada zidala u burnom istorijskom periodu koji je nastupio narednih tridesetak godina, kao i da su svi imenovani na pergamentu tokom tog perioda preminuli, kao i da je u ratnom vihoru odlučeno da prijesto ne naslijedi Đorđe, već njegov brat, Aleksandar.
Nakon stvaranja prvo Kraljevine SHS, a potom i Jugoslavije, kada je na novog vladara vršen pritisak da se radovi nastave, Spasenija je izrekla gotovo isto proročanstvo novom vladaru: "Ni ti nećeš živ dočekati izgradnju Doma."
Kralj Aleksandar je tada riješio da malo uspori radove, zbog čega je u javnosti bio podvrgnut opštem podsmjehu.
Kralj Aleksandar je ubijen u Marseilleu 9. oktobra 1934. čime je na najgori mogući način ostvareno još jedno Canino proročanstvo, ali to nije spriječilo Krasnova da nastavi radove po planu. Zgrada je osveštana samo dvije godine kasnije, 18. oktobra 1936. kada su se u nju uselili predstavnici Kraljevine Jugoslavije.
Od tada do danas, u ovoj zgradi su vladala poslanstva šest država, i sve te države su brzo otišle u istoriju: Kraljevina Jugoslavija, DFNR Jugoslavija, FNR Jugoslavija, SFRJ, SR Jugoslavija, i Državna zajednica Srbije i Crne Gore.
(SB / Sedmica)
