Iako je Luj Paster pronašao vakcinu protiv bjesnila još u 19. vijeku, od kada se pojava ove bolesti drastično smanjila u Evropi, virus se i danas prenosi i, na stravičan način, odnosi živote onih koji nisu primili vakcinu, niti su na vrijeme potražili pomoć ljekara...
Bjesnilo je zarazna bolest koja kod toplokrvnih životinja izaziva encefalitis (akutna upala mozga). Budući da i ljudi spadaju u tu kategoriju, ova bolest je za nas, ukoliko se ne odreaguje na vrijeme, smrtonosna.
Virus bjesnila dolazi do mozga preko perifernih nerava, a kad stigne do centralnog nervnog sistema, simptomi počinju da se ispoljavaju. Kada dođe do infekcije, bolest postaje praktično neizlečiva i smrtni ishod u roku od nekoliko dana je neizbježan.
Simptomi u ranoj fazi su malaksalost, groznica, jak bol, nekontrolisano uzbuđenje, nasilno ponašanje, depresija i hidrofobija (strah od vode), a smrt nastupa poslije višednevne agonije!
Bjesnilo se najčešće prenosi ujedom zaražene životinje, jer je virus koncentrisan u balama i pljuvački, a od svih sisara najčešće oboljevaju psi, vukovi, mačke i lisice.
Virus bjesnila dolazi do mozga preko perifernih nerava, a kad stigne do centralnog nervnog sistema, simptomi počinju da se ispoljavaju. Kada dođe do infekcije, bolest postaje praktično neizlečiva i smrtni ishod u roku od nekoliko dana je neizbježan.
Simptomi u ranoj fazi su malaksalost, groznica, jak bol, nekontrolisano uzbuđenje, nasilno ponašanje, depresija i hidrofobija (strah od vode), a smrt nastupa poslije višednevne agonije!
Bjesnilo se najčešće prenosi ujedom zaražene životinje, jer je virus koncentrisan u balama i pljuvački, a od svih sisara najčešće oboljevaju psi, vukovi, mačke i lisice.
