Selo Nebregošte smješteno je na sjevernim obroncima Šare, na kontaktu planinskih padina i doline Hasanovog i Pirovog potoka. Obavijeno je pašnjacima, proplancima, sa ljeskovim i bukovim šumama. Ispod vrha "Vrtop" (Nebrooška rupa - 2555 m.n.v.) leži na nadmorskoj visini u prosjeku 760 metara. Udaljeno je od Prizrena 12 kilometara. Pogledajte video uradak ovog bošnjačkog naselja Video produkcije "A&D" snimljen dronom.
Površina atara iznosi 1306 hektara, a graniči se sa atarima sela Manastrirca, Lokvica, Rečane, zaselak Sredske - Stajkovce, Gornjeg i Donjeg Ljubinja, kao i tetovska sela Bozovce i Vešala u Makedoniji.
Prvobitno naselje je bila stočarska naseobina, privremenog karaktera iz kojeg se formiralo stočarsko naselje stalnog tipa kao i sva ostala sela na terenima i zonama Šar planine.
Za ime sela postoje dvije pretpostavke (verzije): prva govori o tome kako je bio postavljen neki mještanin da posmatra dolazak nekih gostiju i kada je ugledao goste, uzviknuo je "Na breg gosti" i otuda naziv sela Nebregošte; druga verzija je vezana za teren gdje se nalazi selo koji je veoma loš za hodanje, kao preko eksera, a na albanskom bi se reklo "Sikur ne bregoshta". Prvobitno se selo zvalo Nebregošt.
Veliki broj kabilja (bratstva) vode porijeklo i doseljeni su iz Albanije. Broj domova i stanovništva se stalno mijenjao tako da je po prvom turskom popisu iz 1571. godine pripadalo timaru vojvode Rizvana i imalo je 40 kuća, jedna baština, dva benaka i pet neoženjenih.
Krajem XIX vijeka imalo je 50 domova i 400 stanovnika, 1913. godine 573 stanovnika, 1921. godine samo 375 stanovnika, dok je 1945. godine imalo 122 domova i 742 stanovnika. 1961. godine 140 domova i 958 stanovnika, 1981. godine 201 dom i 1369 stanovnika. Po popisu iz aprila 2011. godine Nebregošte ima 579 stanovnika, od toga 577 Bošnjaka, 1 Albanac i 1 ostali.
Veliki broj mještana nalazi se na privremenom radu u zapadnoevropskim zemljama, pojedinačno ili sa familijama.
U prvim pisanim dokumentima selo se spominje u Dušanovoj hrisovulji 1348. godine, ali vjerovatno naselje je postojalo mnogo ranije.
Prvobitno su se žitelji bavili stočarstvom, a po nekim podacima imalo je 7 bačila, a kasnije je počela i zemljoradnja, a u novijem dobu i zanatstvo, u prvom redu građevinarstvo - kao pečalbari po Kosovu, Makedoniji, Albaniji, Turskoj, Vlaškoj, BiH i drugim zemljama, a imali su i vodenice na rijeci Bistrici.
Nebregošte je selo zbijenog i mahalskog tipa, mahala se nazivaju po bratstvima, kao što su: Gudžovci, Đuljičići, Krškotinci, Muratići, Ajradinovci, Adžemovci, Fazljijinci, Tajrovci...
Mahala se još i zovu Muratići, Srednje ma(h)alo, Krškotinci, Ravno maalo, Gudžoo maalo, Zapljeće, Breza maalo, Jef(v)e.
(Iz neobjavljene knjige"Monografija Župe, Gore i Podgora", autora Džavita Redžepija)
